Chorągiew tatarska Mustafy Sudycza

Chorągiew tatarska Mustafy Sudyczachorągiew tatarska jazdy koronnej połowy XVII wieku.

Po śmierci Jaremy Wiśniowieckiego, to Jan II Kazimierz prowadził armię koronną przeciwko powstańcom kozackim.

Pod koniec 1652 roku, w skład armii koronnej, na której spoczywał ciężar wojny, wchodziło osiem chorągwi jazdy tatarskiej: Mustafy Sudycza, Adama Taraszewskiego, Chalembeka Murawskiego, Czymbaja Ułana, Mehmeta Czelebiego, Murzy Bohdanowicza, Michała Bydłowskiego i Mikołaja Pochojskiego.

Rotmistrzem chorągwi był Mustafa Sudycz.

Żołnierze tej chorągwi brali udział w działaniach zbrojnych powstania Chmielnickiego (1648 – 1655).

Wchodziła w skład wojsk koronnych prowadzonych jesienią 1654 przez hetmanów Stanisława Potockiego i Stanisława Lanckorońskiego w działaniach zbrojnych wojny polsko-rosyjskiej.[1]. Wzięli udział w bitwie pod Ochmatowem.

Przypisy

edytuj
  1. Piotr Borawski, Tatarzy w dawnej Rzeczypospolitej, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1986, ISBN 83-205-3747-9, OCLC 830218869.

Bibliografia

edytuj