Chriacus – wymarły prehistoryczny ssak z grupy prakopytnych żyjący 63 miliony lat temu.

Chriacus
Cope, 1883
Okres istnienia: 63 mln lat temu
63/63
63/63
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

prakopytne

Rodzina

Arctocyonidae

Rodzaj

Chriacus

Było to podobne do szopa zwierzę paleoceńskie posiadające 1 m długości, wliczając w to długi, czepny ogon. Posiadało lekką budowę, masę ciała szacuje się na 7 kg. Dzięki temu zręcznie wspinało się na drzewa. W przeciwieństwie do dzisiejszych kopytnych było stopochodne, chodziło na całej stopie zaopatrzonej w 5 palców zakończonych długimi pazurami. Jego nogi były silnie zbudowane, stawy- elastyczne. Przednich łap stworzenie to używało prawdopodobnie do kopania, podczas gdy tylnych do wspinaczki. Było przypuszczalnie wszystkożercą, jak jego krewniak, Arctocyon pożywiało się owocami, jajami, owadami i małymi ssakami[1].

Bibliografia edytuj

Przypisy edytuj

  1. The Marshall Illustrated Encyclopedia of Dinosaurs and Prehistoric Animals. London: Marshall Editions, 1999, s. 234. ISBN 1-84028-152-9.