Wikipedia

Christina Carreira

kanadyjska łyżwiarka figurowa

Christina Carreira (ur. 3 kwietnia 2000 w Montrealu) – kanadyjska łyżwiarka figurowa reprezentująca Stany Zjednoczone, startująca w parach tanecznych z Anthonym Ponomarenko. Dwukrotna brązowa medalistka mistrzostw czterech kontynentów (2022, 2024), wicemistrzyni świata juniorów (2018), srebrna medalistka finału Junior Grand Prix (2017), medalistka zawodów z cyklu Grand Prix i Challenger Series, wicemistrzyni Stanów Zjednoczonych seniorów (2024) oraz mistrzyni Stanów Zjednoczonych juniorów (2018).

Christina Carreira
Ilustracja
Christina Carreira i Anthony Ponomarenko na podium mistrzostw świata juniorów 2018
Reprezentacja

 Stany Zjednoczone
 Kanada

Data i miejsce urodzenia

3 kwietnia 2000
Montreal

Wzrost

166 cm

Konkurencja

Pary taneczne

Partner sportowy

Anthony Ponomarenko
Poprzednio:
Simon-Pierre Malette-Paquette (CAN)

Trener

Scott Moir, Madison Hubbell, Adrián Díaz, Patrice Lauzon
Poprzednio:
Greg Zuerlein, Fabian Bourzat, Marie-France Dubreuil, Yvan Desjardins, Igor Szpilband, Pasquale Camerlengo

Klub

SC of New York

Rekordy życiowe ISU
Nota łączna

200,32
Mistrzostwa świata 2024

Taniec rytmiczny

79,26
Mistrzostwa świata 2024

Taniec dowolny

121,06
Mistrzostwa świata 2024

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Mistrzostwa czterech kontynentów
brąz Szanghaj 2024 pary taneczne
brąz Tallinn 2022 pary taneczne
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Sofia 2018 pary taneczne
brąz Tajpej 2017 pary taneczne
Finał Junior Grand Prix
srebro Nagoja 2017 pary taneczne
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Życie prywatne edytuj

Urodziła się w Montrealu, w rodzinie Lyndy Beaulne i Carlosa Carreiry[1]. Ma młodszego brata Davida (ur. 2002). Jej pierwszym językiem jest francuski[1][2]. Urodziła się z dwoma zwichniętymi biodrami, przez co lekarze twierdzili, że nigdy nie będzie biegać ani uprawiać sportu[2]. Christina ukończyła szkołę średnią w 2019 roku w toku nauczania domowego[2].

Kariera edytuj

Carreira zaczęła jeździć na łyżwach w wieku 3 lat, gdyż jej matka Lynda była trenerką łyżwiarstwa[2]. Jej pierwszym partnerem sportowym był Simon-Pierre Malette-Paquette, z którym zajęła piąte miejsce w mistrzostwach Kanady w kategorii Novice. Byli trenowani przez Marie-France Dubreuil i Patrice Lauzona[2].

 
Carreira i Ponomarenko w tańcu krótkim podczas finału JGP 2016

Kariera juniorska edytuj

W kwietniu 2014 roku Carreira rozpoczęła współpracę z amerykańskim łyżwiarzem figurowym rosyjskiego pochodzenia Anthonym Ponomarenko[3]. Ponomarenko jest synem mistrzów olimpijskich 1992 z Albertville, Mariny Klimowej i Siergieja Ponomarienko[1]. Carreira przyznała, że miała treningi próbne z innymi łyżwiarzami, ale od razu wiedziała, że chce podjąć współpracę z Anthonym[1]. Para rozpoczęła treningi w Novi w stanie Michigan pod okiem doświadczonych trenerów: Igora Szpilbanda, Grega Zuerleina oraz Fabiana Bourzata i zdecydowała się reprezentować Stany Zjednoczone[4].

Christina i Anthony zadebiutowali w zawodach juniorskich w sezonie 2014/2015, a pierwszy raz stanęli na podium zawodów z cyklu Junior Grand Prix w sezonie 2015/2016 w Polsce. W sezonie 2016/2017 Carreira i Ponomarenko zostali wicemistrzami Stanów Zjednoczonych juniorów oraz byli dwukrotnie drudzy na zawodach JGP w Rosji i Francji. Awansowali do finału Junior Grand Prix, gdzie zajęli 4. miejsce[5]. Na mistrzostwach świata juniorów 2017 w Tajpej zdobyli brązowy medal przegrywając jedynie z duetem amerykańskim Parsons / Parsons i rosyjskim Łoboda / Drozd. W sezonie 2017/2018 zostali mistrzami Stanów Zjednoczonych juniorów, wygrali zawody JGP w Austrii i na Białorusi, zaś w finale JGP ulegli jedynie rosyjskiemu duetowi Skopcowa / Aloszyn[4][6]. Następnie zostali wicemistrzami świata juniorów 2018[7].

Kariera seniorska edytuj

 
Debiut w zawodach rangi Grand Prix, taniec rytmiczny na Grand Prix Helsinki 2018

W sezonie 2018/2019 Carreira i Ponomarenko zadebiutowali w zawodach seniorskich podczas U.S. International Classic 2018 z cyklu Challenger Series, gdzie zdobyli srebro za parą Hubbell / Donohue. Ustanowili też nowe, wyższe od poprzednich rekordy życiowe, zgodnie ze zmianami w systemie oceniania (GOE±3 na GOE±5). Następnie zdobyli brązowy medal w Nebelhorn Trophy 2018 i wygrali pierwsze zawody seniorskie w karierze Tallinn Trophy 2018[8]. W swoim debiucie na zawodach Grand Prix, w Grand Prix Helsinki 2018 zajęli 5. miejsce. W drugim starcie z cyklu GP, na Rostelecom Cup 2018 zdobyli brązowy medal[9].

Osiągnięcia edytuj

Z Anthonym Ponomarenko (Stany Zjednoczone) edytuj

Zawody 14–15 15–16 16–17 17–18 18–19 19–20 20–21 21–22 22–23 23–24
Międzynarodowe[10]
Mistrzostwa świata 10 7
Mistrzostwa czterech kontynentów 3 4 3
GP Grand Prix de France 5 4
GP Grand Prix Espoo 5 4 4
GP MK John Wilson Trophy 4
GP NHK Trophy 6
GP Rostelecom Cup 3
GP Skate America 6 3
GP Skate Canada International 8
CS Asian Open Trophy 1
CS Finlandia Trophy 8 2
CS Golden Spin of Zagreb 1
CS Lombardia Trophy 4
CS Nebelhorn Trophy 3 3 4
CS Tallinn Trophy 1
CS U.S. International Classic 2 2
Lake Placid Ice Dance International 2
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[10]
Mistrzostwa świata juniorów 3 2
JGP Finał 4 2
JGP w Austrii 1
JGP na Białorusi 1
JGP w Czechach 5
JGP w Estonii 4
JGP we Francji 2
JGP na Łotwie 4
JGP w Polsce 2
JGP w Rosji 2
Lake Placid Ice Dance International 2 J 1 J
Krajowe[10]
Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych 5 J 4 J 2 J 1 J 5 4 WD 7 3 2

Z Simonem Malette-Paquette (Kanada) edytuj

Zawody 13–14
Krajowe
Mistrzostwa Kanady 5 N

Programy edytuj

 
Taniec rytmiczny Too Darn Hot na Skate America 2019
 
Taniec dowolny Bloodstream / Angel na Grand Prix Helsinki 2018

Christina Carreira / Anthony Ponomarenko

Sezon Taniec rytmiczny (RD) Taniec dowolny (FD)
2022–23
[11]
2021–22
[12]
  • Wicked Game – Daisy Gray, Yola Recoba, oryg. Chris Isaak
    choreografia: Marie-France Dubreuil, Romain Haguenauer
2020–21
[13]
2019–20
[14]
  • Flamenco medley:
2018–19
[15][16]
  • Tango: Jealousy Tango – Katica Illényi, oryg. Jacob Gade
  • Tango: Yo soy María (z opery María de Buenos Aires) – Astor Piazzolla
    choreografia: Igor Szpilband
  • Tokio Myers medley:
    • Bloodstream
    • Angel
      choreografia: Igor Szpilband
Sezon Taniec krótki (SD) Taniec dowolny (FD)
2017–18
[15][17]
2016–17
[15][18]
  • Exogenesis: Symphony Part 3 (Redemption) – Muse
2015–16
[15][19]
2014–15
[15][20]

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d Elvin Walker: Ponomarenko continues a family tradition. IFS Magazine, 2017-06-15. [dostęp 2018-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-24)]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e Christina Carreira and Anthony Ponomarenko. U.S. Figure Skating. [dostęp 2019-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-11)]. (ang.).
  3. ↑ Profile Carreira/Ponomarenko. icenetwork. [dostęp 2018-05-21]. (ang.).
  4. ↑ a b Paula Slater: Carreira and Ponomarenko eye 2018 Junior World podium. Golden Skate, 2017-09-01. [dostęp 2018-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-11)]. (ang.).
  5. ↑ Carreira & Ponomarenko earn silver at JGP France. sportisco.com, 2016-08-28. [dostęp 2018-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-11)]. (ang.).
  6. ↑ Lynn Rutherford: Carreira, Ponomarenko step up to junior dance gold. icenetwork, 2018-01-04. [dostęp 2018-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-14)]. (ang.).
  7. ↑ A Strong Finish: Carreira and Ponomarenko Claim Ice Dance Silver. U.S. Figure Skating, 2018-05-10. [dostęp 2018-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-29)]. (ang.).
  8. ↑ Team USA Captures Five Medals at Tallinn Trophy. U.S. Figure Skating, 2018-11-29. [dostęp 2019-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-27)]. (ang.).
  9. ↑ Carreira and Ponomarenko Claim Bronze at Rostelecom Cup. U.S. Figure Skating, 2018-11-17. [dostęp 2019-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-27)]. (ang.).
  10. ↑ a b c Competition Results – Christina CARREIRA / Anthony PONOMARENKO. ISU. [dostęp 2018-06-29]. (ang.).
  11. ↑ Christina CARREIRA / Anthony PONOMARENKO: 2022/2023. ISU. [dostęp 2022-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-10)]. (ang.).
  12. ↑ Christina CARREIRA / Anthony PONOMARENKO: 2021/2022. ISU. [dostęp 2021-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-09)]. (ang.).
  13. ↑ Christina CARREIRA / Anthony PONOMARENKO: 2020/2021. ISU. [dostęp 2020-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-23)]. (ang.).
  14. ↑ Christina CARREIRA / Anthony PONOMARENKO: 2019/2020. ISU. [dostęp 2019-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-19)]. (ang.).
  15. ↑ a b c d e Programs & Results. carreira-ponomarenko.com. [dostęp 2018-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-16)]. (ang.).
  16. ↑ Christina CARREIRA / Anthony PONOMARENKO: 2018/2019. ISU. [dostęp 2019-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-09)]. (ang.).
  17. ↑ Christina CARREIRA / Anthony PONOMARENKO: 2017/2018. ISU. [dostęp 2019-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-07)]. (ang.).
  18. ↑ Christina CARREIRA / Anthony PONOMARENKO: 2016/2017. ISU. [dostęp 2019-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-04)]. (ang.).
  19. ↑ Christina CARREIRA / Anthony PONOMARENKO: 2015/2016. ISU. [dostęp 2019-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-21)]. (ang.).
  20. ↑ Christina CARREIRA / Anthony PONOMARENKO: 2014/2015. ISU. [dostęp 2019-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-13)]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Christina_Carreira&oldid=73234240”