Christoph Gudermann

Christoph Gudermann (ur. 25 marca 1798 w Vienenburgu, zm. 25 września 1852 w Münsterze) – niemiecki matematyk znany z wprowadzenia do matematyki funkcji specjalnej zwanej współcześnie gudermanianem, a także pojęcia zbieżności jednostajnej.

Życiorys

Christoph Gudermann był synem nauczyciela szkolnego. Ukończywszy studia na Uniwersytecie w Getyndze, a następnie Uniwersytecie Berlińskim otrzymał stanowisko nauczyciela (1822). Promotorem Gudermanna był sam Carl Friedrich Gauss. W roku 1823 Gudermann rozpoczął pracę nauczycielską w gimnazjum w Kleve, następnie (1832) przyjął stanowisko profesora matematyki w ówczesnej akademii teologiczno-filozoficznej w Münsterze. Tamże spotkał młodego Karla Weierstrassa, który został jego uczniem. Tematem nauczania były między innymi funkcje eliptyczne, co stanowiło nowość na skalę światową. Innym istotnym obszarem badań Gudermanna była geometria sferyczna.

Prace

• Grundriß der analytischen Sphärik, Köln, DuMont-Schauberg, 1830.
• Lehrbuch der Niederen Sphärik, 1836.
• Die Theorie der Potentialfunctionen, 1832.
• Modularfunctionen und Modularintegrale, 1844.

Bibliografia

• Rudolf Fritsch Gudermann, Bodenmiller und der Satz von Bodenmiller-Steiner, Didaktik der Mathematik, Band 3, 1992, S. 165–187

Linki zewnętrzne

• John J. O'Connor; Edmund F. Robertson: Christoph Gudermann w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)