Chromatofor bakterii
Chromatofory bakterii – w zależności od ujęcia, błoniaste struktury występujące u bakterii fotosyntetyzujących o kształcie pęcherzyków lub warstwowo ułożonych błon[1], albo jedynie pęcherzykowate tylakoidy występujące u bakterii purpurowych[2]. Struktury spełniają funkcję aparatu fotosyntetycznego[3]. Powstają przez wpuklenie błony komórkowej i mają zbliżony do niej skład[1].
U bakterii purpurowych chromatofory są prymitywnymi organellami (pseudoorganellami), inwaginacją błony cytoplazmatycznej, w której obrębie zlokalizowane są wszystkie elementy niezbędne do przeprowadzania fotosyntezy[4]. Struktura taka u Rhodobacter (Rba.) sphaeroides zawiera 10 dimerycznych superkompleksów składających się z centrum reakcji (RC) oraz kompleksu zbierającego światło I (LH I), 100 kompleksów zbierających światło II (LH II), 5 kompleksów cytochromowych bc1 i 1-4 syntaz ATP[5].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Władysław Kunicki-Goldfinger: Życie bakterii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14378-9.
- ↑ Hans G. Schlegel: Mikrobiologia ogólna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 461. ISBN 83-01-13999-4.
- ↑ Milton H. Saier, Mikhail V. Bogdanov. Membranous Organelles in Bacteria. „Journal of Molecular Microbiology and Biotechnology”. 23 (1-2), s. 5–12, 2013. DOI: 10.1159/000346496. ISSN 1660-2412. (ang.).
- ↑ DE. Chandler, J. Hsin, C.B. Harrison, J. Gumbart i inni. Intrinsic curvature properties of photosynthetic proteins in chromatophores.. „Biophys J”. 95 (6), s. 2822-36, Sep 2008. DOI: 10.1529/biophysj.108.132852. PMID: 18515401.
- ↑ J. Hsin, DE. Chandler, J. Gumbart, CB. Harrison i inni. Self-assembly of photosynthetic membranes.. „Chemphyschem”. 11 (6), s. 1154-9, Apr 2010. DOI: 10.1002/cphc.200900911. PMID: 20183845.