Chropiatka cuchnąca

Chropiatka cuchnąca (Thelephora palmata (Scop.) Fr.) – gatunek grzybów z rodziny chropiatkowatych[1].

Chropiatka cuchnąca
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

chropiatkowce

Rodzina

chropiatkowate

Rodzaj

chropiatka

Gatunek

chropiatka cuchnąca

Nazwa systematyczna
Thelephora palmata (Scop.) Fr
Syst. mycol. (Lundae) 1: 432 (1821)
Gałązka
Często rośnie grupkami

Systematyka i nazewnictwo edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Thelephora, Thelephoraceae, Thelephorales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1772 r. Joannes Antonius Scopoli nadając mu nazwę Clavaria palmata. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1821 r. Elias Fries, przenosząc go do rodzaju Thelephora[1]. Synonimy naukowe[2]:

  • Clavaria palmata Scop. 1772
  • Merisma foetidum Pers. 1797
  • Merisma foetidum Pers. var. foetidum
  • Merisma palmatum (Scop.) Pers. 1822
  • Phylacteria palmata (Scop.) Pat. 1900
  • Ramaria palmata (Scop.) Holmsk. 1790

Nazwę polską podali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1968 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też pod nazwami chropiatka palmiasta i pleśniak gałęzisty[3].

Morfologia edytuj

Owocnik

Krzaczkowato rozgałęziony o wysokości do 10 cm, bez wyraźnego głównego trzonu. Gałązki gęste, o końcach spłaszczonych z ząbkami. Powierzchnia gładka o barwie ciemnobrązowawej, czekoladowobrązowej lub rdzawo-brązowej, często z fioletowym odcieniem. W młodości końce odcinków mają białawe zakończenia[4][5].

Miąższ

Czarnobrązowy, bardzo ścisły i łykowaty, o nieprzyjemnym zapachu czosnku lub zgniłej kapusty. Czasami jednak brak zapachu. Po wysuszeniu staje się kruchy[6][4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki brązowe, nieregularnie graniaste o rozmiarach 8-12 × 7-9 μm. Powierzchnia z krótkimi kolcami o rozmiarach 0,5-1,5 μm[5]. Podstawki o rozmiarach 70-100 × 9-12 μm i 2-4 sterygmach. Cystyd brak. Strzępki o szerokości 3-9 μm ze sprzążkami, często z wtórnymi przegrodami. W obłoczni strzępki zagęszczone, często na końcach odcinków strzępki są sterylne[5].

Występowanie i siedlisko edytuj

Chropiatka cuchnąca jest szeroko rozprzestrzeniona. Występuje w Ameryce Północnej i Środkowej, Europie, Azji i Australii[7]. W Polsce jest dość pospolita[6], ale znajduje się na czerwonych listach gatunków zagrożonych w Niemczech i Holandii[3].

Rośnie przeważnie grupami w lasach iglastych i mieszanych, wśród mchów i igliwia, zwłaszcza pod sosnami. Pojawia się od lipca do listopada[3].

Gatunki podobne edytuj

Najbardziej podobna jest chropiatka kwiatowata (Thelephora anthocephala). Ma podobne, krzaczkowate owocniki, ale mniejsze, czasami przypominające koronę kwiatu. Nie wydzielają zapachu[4]. Występuje w lasach liściastych[3].

Przypisy edytuj

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2013-03-05] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2013-04-15] (ang.).
  3. a b c d Władysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1
  4. a b c Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.
  5. a b c Mycobank [online] [dostęp 2015-12-10].
  6. a b Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło: Grzyby : przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej. Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 192. ISBN 83-7319-976-4.
  7. Discover Life [online] [dostęp 2015-12-05] (ang.).