Cmentarz Wojenny Wiączyń

cmentarz wojenny z czasów I wojny światowej

Cmentarz wojenny Wiączyńcmentarz położony w północno-wschodnich obrzeżach miasta Łodzi. Jest miejscem pochówku żołnierzy armii niemieckiej i rosyjskiej z czasów I wojny światowej. Większość ze spoczywających tutaj, to polegli w trakcie walk tzw. Operacji Łódzkiej, która rozegrała się pomiędzy armiami niemiecką i rosyjską w okresie od listopada do grudnia 1914 roku. Większość to ofiary walk w najbliższej okolicy Wiączynia, a także Olechowa, Janowa, Nowosolnej, Dąbrowy, Bedonia czy Feliksina. Pochowani tu zostali także żołnierze, polegli w okolicy, w innych okresach Wielkiej Wojny. Wedle szacunków na cmentarzu spoczywa około 9 tysięcy żołnierzy. Znajdują się wśród nich Polacy wcieleni do armii rosyjskiej, bądź niemieckiej.

Cmentarz wojenny
Wiączyń Dolny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wiączyń Dolny

Typ cmentarza

wojenny

Stan cmentarza

nieczynny

Powierzchnia cmentarza

ok. 1 ha

Liczba pochówków

ok. 9000

Data otwarcia

1914

Data ostatniego pochówku

2006

Położenie na mapie gminy Nowosolna
Mapa konturowa gminy Nowosolna, na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojennyWiączyń Dolny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojennyWiączyń Dolny”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojennyWiączyń Dolny”
Położenie na mapie powiatu łódzkiego wschodniego
Mapa konturowa powiatu łódzkiego wschodniego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojennyWiączyń Dolny”
Ziemia51°46′17″N 19°37′47″E/51,771389 19,629722

Układ przestrzenny edytuj

 
Cmentarz Wojenny Wiączyń – kwatera żołnierzy rosyjskich

Cmentarz został założony bezpośrednio po walkach. Wraz z upływem lat na jego teren przenoszono kolejne mogiły, z czasem likwidując całe polowe cmentarze wojenne z innych rejonów Łodzi. W okresie międzywojennym w fundację cmentarza i opiekę nad nim mocno angażowała się rodzina znanego łódzkiego fabrykanta, Niemca Karola Scheiblera.

 
Cmentarz Wojenny Wiączyń – kwatera żołnierzy niemieckich

Cmentarz dzieli się wzdłuż osi wschód-zachód na dwie części – niemiecką i rosyjską. Część niemiecka znajduje się po stronie północnej, rosyjska po południowej. Obie części nekropolii są niemal wzajemnie symetryczne i cechują się specyficznym układem grobów. Od strony wschodniej wpierw napotykamy na kwatery oficerów i podoficerów (w części rosyjskiej także zwykłych żołnierzy). Wyróżniają je tablice nagrobne wykonane z potężnych głazów, z wyrytymi nań informacjami. Po stronie niemieckiej znajdują się wyłącznie oficerowie i podoficerowie, układ nagrobków zaś utrzymany jest w formie prostokąta otwartego w kierunku zachodnim. Po stronie rosyjskiej układ kamieni nagrobnych jest zbliżony, z tym że są one ułożone w formie półokręgu, także otwartego w kierunku zachodnim. Z obu tych części wychodzą szerokie aleje spacerowe prowadzące ku zachodniej ścianie cmentarza, którą wieńczą dwa niewielkie wzniesienia z monumentami z krzyżamiłacińskim po stronie niemieckiej i prawosławnym po stronie rosyjskiej. Teren pomiędzy obeliskami a półokręgiem/czworobokiem wypełniają mogiły szeregowych żołnierzy z kamieniami nagrobnymi w formie betonowych płyt. Spora część nagrobków na cmentarzu posiada podstawowy opis umożliwiający identyfikację żołnierza oraz jego jednostki i daty śmierci, jednak znaczną część stanowią anonimowe mogiły zbiorowe. Zachowane nagrobki spotyka się w kilku odmianach, część jest wyryta w języku polskim, część w rosyjskim i niemieckim – wiąże się to zapewne z różnym okresem ich powstawania.

Walki w rejonie Wiączynia edytuj

Większość walk w okolicy Wiączynia rozegrała się w okresie pomiędzy 9 a 15 grudnia 1914 roku. Las wiączyński wraz z pobliskimi zabudowaniami znajdował się wtedy w rękach rosyjskich. Uderzyły na niego siły niemieckiego 32., 94. i 96. pułku piechoty, wspierane artylerią z kierunku pobliskich Mileszek. Walki były zacięte, większość zabudowań Wiączynia Dolnego została zrównana z ziemią. Walczono o każdy dom, wielokrotnie dochodziło do walki na bagnety. 15 grudnia Rosjanie wycofali się z tego rejonu.

Historia najnowsza edytuj

29 listopada 2006 roku na cmentarzu pochowano dziesięciu żołnierzy rosyjskich, którzy polegli w listopadzie 1914 roku. Ich szczątki zostały odnalezione w lasach niedaleko Mileszek[1].

Przypisy edytuj

  1. Michał Jagiełło, Powtórny pochówek żołnierzy z I wojny światowej [online], Gazeta Wyborcza, 27 listopada 2006 [dostęp 2018-05-19].

Linki zewnętrzne edytuj