Codex Hierosolymitanus

Codex Hierosolymitanus (zwany również manuskryptem Bryenniosa lub Jerusalem Codex, oznaczany symbolem H) – rękopis w języku greckim pochodzący z XI wieku, napisany przez nieznanego pisarza o imieniu Leo. Rękopis ten jest datowany na 1056 rok n.e. Nazwa kodeksu „Jeruzalem Codex” wskazuje na jego miejsce przechowywania w Jerozolimie.

Kodeks został odkryty w 1873 roku przez metropolitę Nikomedii Filoteosa Bryenniosa w bibliotece Bazyliki Świętego Grobu, w Jerozolimie.

Kodeks zawiera:

  1. streszczenie Starego i Nowego Testamentu, w kolejności podanej przez Jana Chryzostoma
  2. List Barnaby
  3. 1. List Klemensa do Koryntian
  4. 2. List Klemensa do Koryntian
  5. Didache (Nauka dwunastu apostołów)
  6. fałszywy list Marii z Cassoboli
  7. Dwanaście listów Ignacego z Antiochii.

Filoteos Bryennios wydał listy do Koryntian wraz ze wstępem i notatkami w Konstantynopolu w 1875 roku oraz opublikował Naukę dwunastu apostołów w tym samym mieście w roku 1883. Faksymile całego kodeksu opublikował J. Rendel Harris w 1887 roku.

Bibliografia edytuj