Coemeterium (łac. z stgr. κοιμητήριον – sypialnia, miejsce spoczynku) – rodzaj cmentarza w starożytnym Rzymie sytuowanego wzdłuż drogi prowadzącej do miasta.

Coemeterium

Stawiano przy niej naziemne kolumbaria, kapliczki z zewnętrznym ołtarzem, okazałe deokorowane grobowce, groby z pomnikami lub epitafiami, cippusy oraz stele. Cechą charakterystyczną coemeterium było wspólne mieszczenie pochówków ciałopalnych i grzebalnych[1].

Przypisy edytuj

  1. Sztuka świata. Słownik terminów A-K. T. 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 129. ISBN 978-83-213-4726-4.