Col de Manse
Col de Manse (1269 m n.p.m.) - przełęcz w Alpach Zachodnich we Francji, w grzbiecie wododziałowym rozdzielającym dorzecza Isère (na północy) i Durance (na południu). Znajduje się 10 km na północny wschód od Gap i ok. 90 km na południe od Grenoble.
 Widok od strony południowej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
1269 m n.p.m. |
| Pasmo | |
Położenie na mapie Francji  | |
 44°36′41″N 6°07′54″E/44,611389 6,131667
| |
Położenie edytuj
Przełęcz znajduje się na wschodnim skraju rozległego obniżenia grzbietu, łączącego południowe krańce masywu Écrins (na północnym wschodzie) i masywu Dévoluy (na zachodzie), w osi linii rozdzielającej krystaliczne masywy centralne od wapiennych Prealp, wytyczonej przez dolinę rzeki Drac. Od strony wschodniej nad przełęczą wznosi się obła, bezleśna góra Puy de Manse (1636 m n.p.m.), z widocznym od strony przełęczy potężnym osuwiskiem. Po stronie zachodniej szeroki grzbiet tworzy nieznacznie pofalowane plateau, zwane Plateau de Bayard, ograniczone od zachodu przez drugą przełęcz, Col Bayard (1248 m n.p.m.).
Biorąc pod uwagę, że granicę między grupami górskimi Écrins i Dévoluy wyznacza Col Bayard, nasza Col de Manse znajduje się jeszcze formalnie na terenie grupy Écrins.
Łagodne formy rzeźby szerokiego siodła przełęczy i całego plateau Bayard są wynikiem działania lodowców dwóch kolejnych stadiałów zlodowacenia północnopolskiego.
Pochodzenie nazwy edytuj
Nazwa przełęczy pochodzi od nazwy przysiółka Manse, położonego u północnych podnóży przełęczy, a będącego osiedlem wsi Forest-Saint-Julien.
Znaczenie komunikacyjne edytuj
Col de Manse pełniła swą rolę połączenia między położonym w dolinie Durance Embrun a położonym w dolnym biegu rzeki Drac Grenoble prawdopodobnie już w czasach rzymskich. Wprawdzie nie odnaleziono tu śladów rzymskich budowli drogowych, jednak gęsta sieć podchodzących pod przełęcz dróg i lokalna tradycja mogą świadczyć, że był to zawsze główny punkt przekraczania wododziału między dorzeczem Durance na południu a dorzeczem Drac (region Champsaur) na północy.
Obecnie przez przełęcz przechodzi droga departamentalna nr 944 (Gap – Orcières), od której tuż za przełęczą odgałęzia się w prawo droga departamentalna nr 14 do la Bâtie-Neuve i droga departamentalna nr 13 do Ancelle, a następnie w lewo dalszy ciąg drogi departamentalnej nr 14 w kierunku dolnego Champsaur (do drogi RN 85).
Pomimo że zimą warunki na przełęczy są dosyć trudne, a porywiste wiatry nawiewają często sporo śniegu na drogi, przełęcz nigdy nie jest zamykana na sezon zimowy.
Schronisko Napoleona edytuj
Na przełęczy znajduje się kamienny, odrestaurowany budynek dawnego „schroniska Napoleona” (fr. le refuge de Napoléon) – przydrożnego zajazdu, zbudowanego w celu zapewnienia podróżnym schronienia w przypadku nagłego załamania pogody. Schronisko to, jedno z sześciu zbudowanych w tym regionie na mocy osobistej dotacji Napoleona Bonapartego, wzniesione zostało kosztem 5600 franków dopiero w 1858 r.
Linki zewnętrzne edytuj
- Opis przełęczy (ang.)