Wikipedia

Crime and The City Solution

Crime And The City Solution – alternatywny[1], postpunkowy zespół muzyczny zrzeszający artystów pochodzenia australijsko – brytyjsko-niemieckiego. Crime And The City Solution w latach 80. swoją twórczością podążał za stylem The Birthday Party, również inspirował się dokonaniami The Doors[2]. Teksty poruszają mroczne zakamarki duszy ludzkiej[2]. Crime And The City Solution grał z wieloma znanymi zespołami lat 80. m.in. z Butthole Surfers, Swans, The Fall, Die Haut, The Jesus and Mary Chain, Wolfgang Press, My Bloody Valentine, Black Flag, Nick Cave and the Bad Seeds[3].

Crime And The City Solution
Rok założenia

1977

Pochodzenie

Australia

Gatunek

rock alternatywny, awangarda[1], post punk

Aktywność

1977–1991, 2012–obecnie

Wydawnictwo

Mute Records

Powiązania

The Boys Next Door, The Birthday Party, Nick Cave and the Bad Seeds, Swell Maps, Red Crayola, Einstürzende Neubauten, These Immortal Souls[2], Simon Bonney

Strona internetowa

Historia edytuj

Grupa powstała w 1977 roku w Sydney z inicjatywy Simona Bonneya (ur. 1961 w Tasmanii, Australia)[4], która do 1980 roku dawała wyłącznie szereg koncertów w Sydney, później w Melbourne[2].

Crime And The City Solution ponownie wskrzesił swoją działalność, gdy drogi przybyłego w 1983 r. do Londynu Simona Bonneya wraz z Brownyn Adams zeszły się z emigrującymi (w 1980 roku z Australii przybyłymi do Londynu) muzykami z The Birthday Party w Europie[3][5]. Już na przełomie lat 1984/1985 skład tej grupy prezentował się następująco: Simon Bonney – wokal, Rowland S. Howard –gitara (ex The Boys Next Door, ex The Birthday Party), Harry Howard – bas (brat Rowlanda), Mick Harvey – instrumenty perkusyjne, gitara, bas, wibrafon, wokal (ex The Boys Next Door, ex The Birthday Party)[2]. Mick Harvey jest jednocześnie członkiem zespołu Nicka Cave’a – The Bad Seeds[2]. W 1985 roku do grupy dołączył grający na perkusji Kevin Paul Godfrey (pseudonim artystyczny – Epic Soundtraks), tj. były członek zespołów Swell Maps i Red Crayola, natomiast w 1986 roku z zespołem nawiązała współpracę wspomniana przyjaciółka Bonneya – skrzypaczka Brownyn Adams[2].

Rok 1986 był najbardziej udanym rokiem dla zespołu, a mianowicie odbyte trasy w Australii, Europie i USA[3]. Sukcesem było również nagranie w 1986 roku pierwszego pełnometrażowego albumu pt. Room of Lights[6]. Na przestrzeni końca 1986 r. i początku 1987 roku Rowland S. Howard wraz ze swoją dziewczyną Genevieve McGuckin oraz Harry Howardem i „Epic Sountracksem” utworzyli zespół These Immortal Souls nagrywając minialbum Get Lost (Don’t lie)[2], tym samym działalność „Crime’ów” została zawieszona[3]. Ponadto w 1987 r. Rowland S. Howard nagrywa w duecie z Nikkim Suddenem, byłym wokalistą i gitarzystą Swell Maps, płytę Kiss You Kidnapped Charabanc[2]. W tym czasie Simon Bonney pracuje w radio – docelowo dla europejskiej trasy noise punkowego, hardcore’owego zespołu Scratch Acid (jest to późniejszy The Jezus Lizard).

Po wznowienu działalności Crime And The City Solution – Bonney rekrutuje w lipcu 1987 r. gitarzystę Alexandra Hacke’a jednocześnie grającego w macierzystym Einstürzende Neubauten, zaś Ludwig Chrislo Haas z grupy D.A.F i Thomas Stern zastępują odejście Rowlanda S. Howarda, Harry’ego Howarda i Kevina Paula Godfreya[3]. W 1988 roku skład Crime And The City Solution przedstawia się następująco: Simon Bonney (śpiew), Bronwyn Adams (skrzypce), Alex Hacke (gitara), Chrislo Haas (bas), Mick Harvey (instrumenty perkusyjne)[2][3].

W 1990 roku Crime And The City Solution nagrywa kolejną drugą płytę długogrającą pt. Paradise Disccotheque[1]. Pod koniec roku następnego grupa Crime And The City Solution ostatecznie się rozpadła[3]. W 1993 roku Mute Records wydała album koncertowy pt. The Adversary rejestrujący koncert Crime And The City Solution z 6 sierpnia 1991 roku z Nowego Jorku[3]. Simon Bonney wówczas przeniósł się do Los Angeles[3] i nagrał w 1992 r. swój pierwszy solowy album pt. Forever[7], natomiast w 1996 r. Mute Records wydała jego drugi album pt. Everyman[4],.

Pod koniec 2011 Simon Bonney mieszkający w Detroit ogłosił, że Crime And The City Solution wznowiła działalność i w 2012 r. zamierza zarejestrować nowy album wydany przez Mute Records. W 2013 roku ukazał się album pt. American Twilight nagrany w składzie: Bonney, Adams, Hacke, David Eugene Edwards (16 Horsepower, Denver Gentlemen, The, JLP Sessions Project, The, Woven Hand), Troy Gregory, Matthew Smith, Jim White (Dirty Three) i Danielle de Picciotto (żona Alexa Hacke). Nagranie miało miejsce w Detroit w Tempermill studio.

Koncert w Polsce edytuj

1 sierpnia 1988 roku Crime And The City Solution gościło w Polsce w Warszawie w Remoncie[2][3]. Wcześniej, w tym samym roku, 28 czerwca, zespół wystąpił na VI Festiwalu – Nowa Scena „Nowa Świadomość” w Sopocie, a dzień później – w Słupsku razem z zespołem Pidżama Porno.

Wideo i Filmografia edytuj

Crime and The City Solution wraz z The Bad Seeds i Nickiem Cavem epizodycznie wystąpili w wyprodukowanym w 1988 r. filmie Niebo nad Berlinem(pol.)/Der Himmel über Berlin(niem.)/Wings of Desire (ang.)/Les Ailes Du Desir (franc.) w reżyserii Wima Wendersa[8][9].

W 1989 roku został zarejestrowany koncert video (VHS) formacji Crime And The City Solution pt. Kings Of Independence razem z zespołami Nick Cave And The Bad Seeds i Swans[8][9].

Muzycy[1][2][10] edytuj

Lata 1977–1978 (Sydney) edytuj

Rok 1979 (Melbourne) edytuj

Lata 1985–1986 Berlin/London edytuj

Lata 1987–1990 Berlin edytuj

Lata 2012 – obecnie Detroit edytuj

Dyskografia[2][11] edytuj

  • The Dangling Man (EP, 1985)
  • Just South of Heaven (Mini LP, 1985)
  • The Kentucky Click/Adventure (EP, 1986)
  • Room of Lights (LP, 1986)
  • The Kentucky Click / Adventure (maksi singiel, 1986)
  • On Every Train (Grain Will Bear Grain) (maksi singiel, 1988)
  • Shine (LP, 1988)
  • The Bride Ship (LP, 1989)
  • The Shadow Of No Man (singiel, 1989)
  • I Have The Gun (singiel, 1990)
  • Paradise Discotheque (LP, 1990)
  • The Dolphins And The Sharks (maksi singiel, 1991)
  • The Adversary (LP Live, 1993)
  • American Twilight (LP, 2013)

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d Crime And The City Solution - Paradise Discotheque. 2010-01-01. [dostęp 2010-09-02]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m Wiesław Weiss: Crime And The City Solution w: Rock Encyklopedia. Warszawa: Iskry, 1991, s. 149. ISBN 83-207-1374-9.
  3. ↑ a b c d e f g h i j Crime and the City Solution(1978-1991: Sydney-Melbourne-London-Berlin-Wien), Chronology. 2010-08-27. [dostęp 2010-09-02]. (ang.).
  4. ↑ a b Simon Bonney - Everyman. 2010-01-01. [dostęp 2010-09-02]. (ang.).
  5. ↑ Ian Johnston: Nick Cave. Toruń: C&T, 1997, s. 303. ISBN 83-85318-86-0.
  6. ↑ Crime & the City Solution-Room Of Light. 2010-01-01. [dostęp 2010-09-02]. (ang.).
  7. ↑ Simon Bonney - Forever. 2010-01-01. [dostęp 2010-09-02]. (ang.).
  8. ↑ a b Leo Meijer, Maurice Maes: Crime and the City Solution(1985-1991)Discography. 1998-08-30. [dostęp 2010-09-02]. (ang.).
  9. ↑ a b Ian Johnston: Nick Cave. Toruń: C&T, 1997, s. 285–296. ISBN 83-85318-86-0.
  10. ↑ Leo Meijer, Maurice Maes: Crime and the City Solution(1985-1991)Discography. 2010-01-01. [dostęp 2010-09-02]. (ang.).
  11. ↑ Crime & The City Solution- Discography. 2010-01-01. [dostęp 2010-09-02]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Crime_and_The_City_Solution&oldid=71988391”