Criminals Hall of Fame

The Criminals Hall of Fame Wax Museumgabinet figur woskowych poświęcony znanym kryminalistom, istniejący w latach 1977-2014 w Ontario i promowany jako Galeria Sławy Kryminalistów.

The Criminals Hall of Fame Wax Museum
Państwo

 Kanada

Miejscowość

Niagara Falls, Ontario

Adres

5751 Victoria Avenue

Data założenia

lato 1977

Data likwidacji

2014

Zakres zbiorów

figury woskowe kryminalistów

Wielkość zbiorów

ponad 40

Kierownik

Don Lombardi

Położenie na mapie Kanady
Mapa konturowa Kanady, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „The Criminals Hall of Fame Wax Museum”
Ziemia43°05′31″N 79°04′36″W/43,091944 -79,076667
Strona internetowa

Historia edytuj

Temat muzeum został wybrany w wyniku ankiety przeprowadzonej przez dwóch braci, którzy chcieli stworzyć atrakcję turystyczną w mieście Niagara Falls w kanadyjskiej prowincji Ontario. W tym czasie w Niagara Falls było niewiele atrakcji turystycznych. Gabinet figur woskowych przedstawiających słynnych kryminalistów został założony latem 1977 przy ulicy 5751 Victoria Avenue[1].

Na początku w muzeum znajdowało się 18 figur woskowych. Z czasem ich liczba wzrosła do ponad 40. Odwzorowani zostali nie tylko słynni kryminaliści, ale także typowe dla nich otoczenia[1], a niekiedy także osoby z nimi związane. Na przykład na wystawie Johna Wilkesa Bootha znajdował się również zabity przez niego Abraham Lincoln[2]. Muzeum oferowało odwiedzającym również poznanie historii tych przestępców[1] i różne metody egzekucji, takie jak krzesło elektryczne[3], komora gazowa[4] i powieszenie[5].

W 1999 figura Adolfa Hitlera została ukradziona z muzeum. Nigdy nie została odnaleziona. Później zastąpiono ją nowszą figurą[6].

Muzeum zostało zamknięte w 2014[7], kiedy jego właściciel Don Lombardi postanowił przejść na emeryturę[8].

W 2016 ponad 30 figur woskowych oraz różne rekwizyty wykorzystywane w muzeum zostały wystawione na lokalnej aukcji w St. Catharines przez Niagara Falls Exchange[8]. Uczestniczyć w niej można było także za pośrednictwem Kijiji oraz Craigslist[1]. Wśród figur wystawionych na aukcji były: Al Capone, John Dillinger[8], John Wayne Gacy, Ed Gein, Adolf Hitler[1], Jesse James, Ted Kaczynski, Charles Manson, Timothy McVeigh[8] i Abraham Lincoln[1].

Figury woskowe edytuj

Seryjni i masowi zabójcy edytuj

Mafiozi edytuj

Bandyci Dzikiego Zachodu edytuj

Gangsterzy dwudziestolecia międzywojennego edytuj

Postacie fikcyjne edytuj

Inni edytuj

Galeria edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f About Criminals Hall of Fame [online], Criminals Hall of Fame, 22 lutego 2014 [dostęp 2020-04-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] (ang.).
  2. For sale: the worst of the worst in wax [online], Niagara Falls Blog, 24 lutego 2016 [dostęp 2020-04-25] (ang.).
  3. Ontario, Canada (253758184).jpg [online], Wikimedia Commons, 23 września 2006 [dostęp 2020-04-25] (ang.).
  4. Ontario, Canada (253759358).jpg [online], Wikimedia Commons, 23 września 2006 [dostęp 2020-04-25] (ang.).
  5. Ontario, Canada (253758704).jpg [online], Wikimedia Commons, 23 września 2006 [dostęp 2020-04-25] (ang.).
  6. Matt Hickman, 5 freaky wax museums [online], MNN – Mother Nature Network, 8 października 2013 [dostęp 2020-04-25] (ang.).
  7. Dayna Evans, The Politics of Waxing, „The New York Times”, 26 marca 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-04-25], Cytat: A handful of notable wax museums have closed in recent years – in Buena Park, Calif., the Movieland Wax Museum (which was previously the largest wax museum the United States) in 2005; Ontario’s Criminals Hall of Fame Wax Museum in 2014. (ang.).
  8. a b c d Richard Hutton, A sale that so unique it just might be criminal [online], NiagaraThisWeek.com, 29 lipca 2015 [dostęp 2020-04-25] (ang.).
  9. a b c d e f g h i Criminals [online], Criminals Hall of Fame, 24 lutego 2014 [dostęp 2020-04-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-24] (ang.).
  10. Kevin Purdy, Niagara Falls: How far can we stretch $50 [online], Niagara Gazette, 7 czerwca 2007 [dostęp 2020-04-25] (ang.).
  11. Niagara Falls 237 [online], Flickr, 2 czerwca 2007 [dostęp 2020-04-25].
  12. a b Lynn Crosbie, Should someone finally break down and write: 'This Land Is Your land, This Land is Your Land?' [online], The Globe and Mail, 23 września 2006 [dostęp 2020-04-25] (ang.).