Cyriel Verschaeve (ur. 30 kwietnia 1874 r. w Ardooie, zm. 8 listopada 1949 r. w Solbad Hall w Austrii) – belgijski duchowny, teolog, poeta, filozof i historyk sztuki, nacjonalista flamandzki.

Cyriel Verschaeve
Ilustracja
Portret Cyriel Verschaeve w Alveringem
Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1874
Ardooie

Data śmierci

8 listopada 1949

Narodowość

belgijska

Dziedzina sztuki

literatura

Życiorys edytuj

W 1886 r. rozpoczął naukę w małym seminarium duchownym w Roeselare. W 1892 r. przeniósł się do Brugii, aby dokończyć studia. W 1897 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Następnie studiował na uniwersytecie Friedricha Schillera w Jenie. W 1911 r. powrócił do Belgii, gdzie objął probostwo w Alveringem. Po zakończeniu I wojny światowej zaangażował się w działalność w ruchu pacyfistycznym; współuczestniczył w budowie pomnika IJzertoren (Wieża Yser) w miejscowości Diksmuide nad rzeką Yser. W okresie międzywojennym sympatyzował z Niemcami. Zwolniony w 1939 r. jako kapelan, w 1940 r. napisał pracę pt. „Het Uur van Vlaanderen”, w której przedstawiał dowody sympatii Flamandów do narodowo-socjalistycznej Rzeszy, co podkreślał swoim romantycznym uwielbieniem dla XIX-wiecznej niemieckiej kultury imperialnej, symbolizowanej m.in. przez twórczość Richarda Wagnera.

W rezultacie po zajęciu Belgii przez wojska niemieckie w maju 1940 r., podjął kolaborację z okupantami, dyktowaną względami kulturalnymi. W poł. 1941 r. zaangażował się w akcję rekrutacyjną do Legion Flandern, przeznaczonego do walki z Sowietami na froncie wschodnim. Cyriel Verschaeve uważał ZSRR i „szatański bolszewizm” za największe zagrożenie dla europejskiej kultury i pokoju. W 1944 r. spotkał się z Reichsführerem SS Heinrichem Himmlerem w sprawie przyszłości sprawy flamandzkiej. Powiedział mu, że pomimo odrzucenia narodowo-socjalistycznego pogaństwa, widzi w tej ideologii dużo pozytywnych cech potrzebnych kościołowi katolickiemu. Do samego końca działań wojennych na obszarze Belgii prowadził propagandę rekrutacyjną do flamandzkich oddziałów Waffen-SS. Na pocz. 1945 r. uciekł do Austrii, gdzie ukrywał się aż do swojej śmierci 8 listopada 1949 r. W międzyczasie władze belgijskie skazały go zaocznie na karę śmierci.

W 1973 r. członkowie ekstremistycznej organizacji Vlaamse Militanten Orde przenieśli jego prochy do Flandrii.

Bibliografia ważniejszych prac edytuj

 
Cyriel Verschaeve
(Jos De Swert, 1923)
  • 1911 - Jacob van Artevelde
  • 1911 - Zeesymphonieën
  • 1912 - Ferdinand Verbiest
  • 1913 - De schoonheid van het evangelie
  • 1913 - Passieverhaal
  • 1913 - Philips van Artevelde
  • 1916-1924 - Nocturnen
  • 1917 - Judas
  • 1920 - Het mysterie
  • 1920-1922 - Uren bewondering voor groote kunstwerken
  • 1928 - Maria Magdalena
  • 1929 - De Kruisboom
  • 1936 - Elijah
  • 1936 - Nocturnen
  • 1938 - Rubens, Vlaanderens Spectrum
  • 1939 - Jezus
  • 1944 - Eeuwige gestalten

Linki zewnętrzne edytuj