Człowiek zwany Koniem

Człowiek zwany Koniem (org. A Man Called Horse) – amerykański western z 1970 roku w reż. Elliota Silversteina na podstawie opowiadania Dorothy M. Johnson z 1950 roku pod tym samym tytułem.

Człowiek zwany Koniem
A Man Called Horse
Gatunek

western

Rok produkcji

1970

Data premiery

23 kwietnia 1970

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski, siouan, francuski

Czas trwania

114 min

Reżyseria

Elliot Silverstein

Scenariusz

Jack DeWitt

Główne role

Richard Harris, Judith Anderson

Muzyka

Leonard Rosenman, Lloyd One Star

Zdjęcia

Robert B. Hauser, Gabriel Torres

Scenografia

Philip Barber

Kostiumy

Dennis Lynton Clark

Montaż

Michael Kahn

Produkcja

Sandy Howard

Wytwórnia

Cinema Center Films

Dystrybucja

National General Pictures (1970 – kina w USA), CBS (1977 – amerykańska premiera TV), Fox Video (VHS w USA), Paramount Home Video (2003 – DVD w USA)

Kontynuacja

Powrót człowieka zwanego Koniem

W filmie w szeroki sposób ukazano życie Indian północnoamerykańskich (ich zwyczaje, posługują się oni oryginalnym językiem), co jak podają twórcy filmu w napisach, jest zasługą Amerykańskiego Muzeum Historii Naturalnej, Biblioteki Kongresu Stanów Zjednoczonych, Smithsonian Institution oraz obrazów i pism George’a Catlina, Carla Bodmera i naocznych świadków z tego okresu.

Opis fabuły edytuj

Stany Zjednoczone I połowy XIX w. Angielski arystokrata lord John Morgan, znudzony trybem życia pędzonym w Anglii, podróżuje po amerykańskim Dzikim Zachodzie w towarzystwie grupy najętych zawadiaków, oddając się przyjemnościom polowań. Pewnego dnia na jego obóz napadają Siuksowie, zabijają jego współtowarzyszy, a samego Morgana uprowadzają do ich obozu. Wódz Siuksów – „Żółta Ręka” oddaje Morgana swojej matce „Głowie Bizona” w prezencie jako konia. „Sunka wakan” – „Koń” – tak od tej pory brzmi jego imię. Staruszka oprowadza Anglika po obozowisku na postronku jak zwykłego konia – od tej pory jest jej na wpół zwierzęciem, na wpół służącym. Pomimo roli, jaką wyznaczył mu „Żółta Ręka”, Morgan nigdy nie traci poczucia dumy i godności, kilkakrotnie próbuje bezskutecznie uciec. Z czasem jednak, obcując z Indianami przekonuje się, że są oni normalnymi ludźmi. Zyskuje również przyjaciela i orędownika w osobie europejskiego jeńca takiego jak on – pół-Francuza, pół-Indianina Batise, który aby przetrwać udaje obłąkanego, tj. osobę zwyczajowo darzoną przez Indian szacunkiem. Pewnego dnia, podczas ataku zwiadowców wrogich Szoszonów, Morgan wykazuje się męstwem zabijając dwóch, a skalp jednego z nich zdjęty zgodnie z indiańskim obyczajem zapewnia mu uznanie i szacunek plemienia. Nieobojętna też pozostaje mu piękna siostra „Żółtej Ręki” – „Biegnąca Sarna”. Z czasem Morgan zyskuje coraz większą akceptację Indian i asymiluje się z nimi. Dostępuje zaszczytu rytuału „Przysięgi Słońca”, z którego wychodzi jako mężny wojownik. Z całym indiańskim ceremoniałem poślubia „Biegnącą Sarnę” i zaczyna wieść sielskie życie jako w pełni akceptowany członek indiańskiej społeczności. Pewnego dnia jednak na obóz napadają wrodzy Szoszoni. Pomimo, że działają z zaskoczenia i posiadają przewagę, napastnicy zostają odparci dzięki dowódczym talentom Morgana wyniesionym z okresu służby w angielskiej gwardii. Straty Siuksów są jednak znaczne – ginie brzemienna „Biegnąca Sarna”, „Żółta Ręka” oraz Batise. Morgan, nie mając już nikogo bliskiego, opuszcza plemię, serdecznie żegnany przez społeczność Siuksów.

Obsada aktorska edytuj

i inni.

Linki zewnętrzne edytuj