Czapla czarnobrzucha

Czapla czarnobrzucha[3] (Ardea cocoi) – gatunek dużego ptaka brodzącego z rodziny czaplowatych (Ardeidae), zamieszkującego Amerykę Południową i wschodnią Panamę. Nie jest zagrożony.

Czapla czarnobrzucha
Ardea cocoi[1]
Linnaeus, 1766
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

pelikanowe

Podrząd

czaplowce

Rodzina

czaplowate

Rodzaj

Ardea

Gatunek

czapla czarnobrzucha

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania
Pora występowania

     Przebywa stale, rozród

     Odwiedza

Systematyka edytuj

Gatunek ten po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał Karol Linneusz w 1766 roku w 12. edycji Systema Naturae. Autor nadał mu nazwę Ardea cocoi[4], która obowiązuje do tej pory[3][5]. Jako miejsce typowe wskazał Kajennę[4] (obecnie Gujana Francuska). Nie wyróżnia się podgatunków[6][5].

Morfologia edytuj

 
Czapla czarnobrzucha w locie

Długość ciała 95–127 cm; masa ciała 1900–2100 g[6]. Smukła sylwetka. Głowa (oprócz czapeczki, która jest czarna), długa szyja i górna część piersi białe. Na przodzie szyi delikatne, czarne kreski. Boki ciała i brzuch są czarne, skrzydła, ogon i grzbiet – szare[7]. Samice są podobne do samców[7]. Młode z wierzchu brązowe, z dużą ilością bieli na brzuchu.

Środowisko i zasięg występowania edytuj

Najczęściej żyje samotnie. Często przesiaduje na drzewach. Zamieszkuje nizinne mokradła, jeziora, rzeki niemal całej Ameryki Południowej, oprócz Andów i południowego skraju kontynentu, a także wschodnią Panamę[6]. Czasami spotkać ją można na wybrzeżach morskich. W Kolumbii i Boliwii była widywana do wysokości co najmniej 2550 m n.p.m.[7]

Lęgi edytuj

Czaple czarnobrzuche gniazdują w koloniach, niekiedy wraz z innymi gatunkami ptaków. Gniazdo budują oboje rodzice na drzewie, krzewie lub w szuwarach. Jest zbudowane z patyków, gałązek i trzciny i wyłożone trawą. Samica składa 3–4 bladoniebieskie jaja w białe wzory. Wysiadują oboje rodzice przez 24–26 dni. Pisklęta pozostają w gnieździe maksymalnie przez 12–13 tygodni, choć już od 6–7 tygodnia życia oddalają się od gniazda[7].

Pożywienie edytuj

Pożywienie stanowią głównie ryby, płazy i owady wodne[7].

Status edytuj

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje czaplę czarnobrzuchą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji nie jest dokładnie znana; w 2019 roku organizacja Partners in Flight zgrubnie szacowała, że mieści się ona w przedziale 5–50 milionów dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[2].

Przypisy edytuj

  1. Ardea cocoi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Ardea cocoi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Ardeidae Leach, 1820 - czaplowate - Herons (wersja: 2016-03-19). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-02-21].
  4. a b K. Linneusz, Systema naturae per regna tria naturae :secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis, wyd. 12, t. 1 cz. 1, Holmiae 1766, s. 237 (łac.).
  5. a b F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Ibis, spoonbills, herons, hamerkop, shoebill, pelicans. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-02-20]. (ang.).
  6. a b c Martínez-Vilalta, A., Motis, A. & Kirwan, G.M.: Cocoi Heron (Ardea cocoi). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-11)].
  7. a b c d e Nicole Bouglouan: Cocoi Heron Ardea cocoi. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2020-02-20]. (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne edytuj