Czarny Birkut
Czarny Birkut (ros. Чёрный беркут) – potoczna nazwa rosyjskiej kolonii karnej IK-56 (Исправительная колония номер 56), położonej w odległości 40 km od miasta Iwdel, w obwodzie swierdłowskim.
| Państwo | |
|---|---|
| Adres |
24579, Свердловская область, г.Ивдель, п. Лозьвинский |
| Rodzaj |
kolonia karna |
| Jednostka nadrzędna |
GUFSIN Rosji, obwodu swierdłowskiego |
| Przeznaczenie |
typu zamkniętego, przeznaczony dla mężczyzn odbywających karę 25 lat więzienia i karę dożywotniego więzienia |
| Kierownictwo jednostki |
płk Subchan Dadaszow |
| Pojemność |
469 |
| Data powstania |
1935 |
| Data likwidacji |
2019 |
Położenie na mapie obwodu swierdłowskiego  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
 60°53′40″N 60°27′38″E/60,894417 60,460611
| |
Historia obiektu edytuj
W 1935 w rejonie przysiółka Łozwiński, położonego ok. 40 km od miasta Iwdel zbudowano jeden z obozów pracy Gułagu. W latach 50. obóz przekształcono w kolonię karną przeznaczoną dla 500 więźniów skazanych na karę śmierci lub odsiadujących najwyższe wyroki[1]. Nazwa obozu pochodzi od betonowej rzeźby, umieszczonej przy obozowej fontannie, autorstwa jednego z osadzonych Chabasa Zakurajewa, który odbywał karę 25 lat więzienia za zabójstwo[1].
Organizacja więzienia edytuj
Czarny Birkut jest podzielony na dwie części – w jednej odbywają karę więźniowie skazani na 20-25 lat więzienia, w drugiej części więźniowie odbywający karę dożywocia. Więźniowie odbywają karę w celach pojedynczych, część w celach 2-3 osobowych. W nocy więźniowie mogą spać tylko przy zapalonym świetle. Na drzwiach każdej z cel znajduje się tabliczka z informacją na temat zbrodni, której dopuścił się więzień, długości wyroku i wieku więźnia[1]. Część więźniów pracuje w warsztacie obróbki drewna, więźniowie uznani za szczególnie niebezpiecznych nie mogą pracować. Spacery w więzieniu odbywają się w zamkniętym pomieszczeniu. W 2006 na terenie kolonii została wzniesiona drewniana cerkiew pod wezwaniem świętej Nonny, w której nabożeństwa dla więźniów raz w miesiącu odprawiał duchowny z Siewierouralska[2].
Od 1986 naczelnikiem kolonii był płk Subchan Subchanowicz Dadaszow[2]. W 2013 w kolonii odbywało karę 252 osoby, z czego 82 skazanych na karę dożywotniego więzienia[3]. W 2019 kolonia została zamknięta, oficjalnie z powodu pogarszających się warunków odbywania kary[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Koniec świata, koniec życia. „Forum”. 2017, s. 44-48, 2017-01-19. Warszawa. ISSN 0015-8402.
- ↑ a b Pożiznennaja tiurma "Czernyj Bierkut" = 2017-01-13 [online], voxpopuli.kz, 29 sierpnia 2014 (ros.).
- ↑ Alieksiej Sokołow, Черный Беркут» или остаток жизни на «краю света = 2017-01-13 [online], pravo-ural.ru, 23 grudnia 2013 (ros.).
- ↑ Конец «Чёрного беркута»: закрывается колония для помилованных смертников и осуждённых на пожизненный срок = 2022-03-20 [online], oblgazeta.ru, 2019 (ros.).
Bibliografia edytuj
- Nikołaj Siewierin, Исправительная колония №56 "Черный беркут" (пос. Лозьвинский), Свердловская область = 2017-01-13 [online], prisonlife.ru (ros.).