D’erlanger

(Przekierowano z D'erlanger)

D’erlanger (pisane również jako D’ERLANGER, niesłusznie uważany przez zespół za tłumaczenie „Niemoralna Pokusa” po francusku[1]) – japoński zespół rockowy uważany za istotny w tworzeniu stylu visual kei. Zespół był aktywny od 1983 do 1990, kiedy zakończył swoją działalność, połączyli się ponownie w 2007 roku[2].

D’erlanger
Rok założenia

1983

Pochodzenie

Japonia prefektura Kioto, Japonia

Gatunek

Visual kei, rock alternatywny, rock gotycki, punk rock, power metal,
speed metal (wczesne lata)

Aktywność

1983–1990,
2007–obecnie

Wydawnictwo

Mandrake Root (1987)
Danger Crue (1989)
Ariola Japan (1990–1991)
Cutting Edge (2007–obecnie)

Powiązania

Saver Tiger, Zi:Kill, Die in Cries, Craze, No Stars Innovation, Vinyl, Strawberry Fields

Skład
Kyo
Cipher
Seela
Tetsu
Byli członkowie
Dizzy
Shi-Do
Kaoru
Strona internetowa

Historia edytuj

Lata 1983–1990 edytuj

D’erlanger został założony w grudniu 1983 roku przez Cipher i Seela grających odpowiednio na gitarze i basie. Wokalista Kaoru i perkusista Shi-Do, którzy chodzili do tego samego liceum, wkrótce dołączyli do zespołu. Swój pierwszy występ mieli maja 1984 w Osaka Bourbon House, gdy Cipher miał tylko piętnaście lat. W sierpniu 1984 roku Kaoru opuścił zespół i został zastąpiony przez Dizzy.

Wydali 3 dema w 1985, „Tonight”, „The Birth of Splendid Beast!!” i „Blue”. 26 października 1986 roku uczestniczyli w imprezie w Meguro Rokumeikan, o nazwie „The New Power Metal Audition”, zorganizowanej przez Mandrake Root Records z okazji pierwszej rocznicy niezależnej wytwórni. D’erlanger wygrał konkurs i wytwórnia wydała ich pierwszy singel „Girl” 20 lutego 1987 roku, ograniczony do 3000 egzemplarzy. Również pojawili się w albumie Hungry Days, z piosenką „Like A Beast”.

1 sierpnia 1987 roku, D’erlanger miał swój pierwszy koncert one-man w Meguro Rokumeikan. Wkrótce Shi-Do zdecydował się na opuszczenie zespołu, został zastąpiony przez Tetsu. Dizzy odszedł z zespołu w czerwcu 1988 roku. 1 lipca Kyo został nowym wokalistą zespołu. Wcześniej grał z Tetsu w zespołach Dead Wire i Saver Tiger.

Po ich pierwszym koncercie z Kyo 22 lipca wybrali się na tournée „Sadistical Punk Tour”. Podczas tournée w 1989 roku, 10 lutego ukazał się ich pierwszy album „La Vie En Rose”, z wytwórni Danger Crue. Wszystkie egzemplarze zostały wyprzedane w przedsprzedaży, więc wydali kolejny nakład jedenaście dni później. Następnie udał się na krótkie tournée „Incarnation of Eroticism Tour”.

Rok 1990 rozpoczął się dla zespołem od podpisania kontraktu z wytwórnią Ariola. Podczas „Ai to Shi to Koh-Kotsu Tour” na początku 1990 roku, ukazał się ich pierwszy ważniejszy singel „Darlin' „ 24 stycznia. 7 marca ukazał się ich drugi album „Basilisk”. Następnie udali się na „Moon and the Memories Tour”, podczas którego ukazał się singel „Lullaby –1990–”. Trasa zakończyła się 31 października w Koseinenkin Kaikan w Osace.

Następnie 24 grudnia D’erlanger zszokował swoich fanów, zapowiadając, że rozwiązują zespół. 6 marca 1991 roku, ukazało się wideo i dwa osobne albumy koncertowe „Moon and the Memories... the Eternities Last Live 1 & 2”. Wszystkie zostały nagrane z ich występów w dniu 27 i 28 października 1990 w Hibiya Yagai Ongakudo w Tokio. W dniu 21 kwietnia 1995 roku, zarówno studyjne albumy zostały zremasterowane i ponownie wydane.

Lata od 2007 edytuj

14 marca 2007 roku, album z największymi przebojami i DVD „Pandora” został wydany. Tego samego dnia wydano ich trzeci album „Lazzaro” – pierwszy nowy materiał od 17 lat w Cutting Edge podwytwórni Avex Group. W dniu 22 kwietnia zagrali koncert „Bara Iro no Sekai – Rosy Eyesight” w Zepp Tokyo, który został wydany na DVD 19 września. 22 września 2007 roku zespół zorganizował „Abstinence's Door #001”.

19 marca 2008 roku, ukazał się singel „Zakuro”, który zawierał ponownie nagrany „Telephon” pod nazwą „Love Anymore”, pierwotnie na demo „Blue”. Wydali czwarty album „The Price of Being a Rose is Loneliness” 30 kwietnia. Następnie rozpoczęli tournée „D’erlanger Tour '08 –A Rose Insane–”. Trasa rozpoczęła się 6 maja koncertem na „25 rocznicę D’erlanger” w Nihon Budokan. Reportaż z tego koncertu został wydany 10 grudnia, jako Bara Iro no Jinsei –La Vie en Rose– DVD.

D’erlanger gościli na „Abstinence's Door #002” 21 września 2008 roku, Inoran, Merry i Heidi. „Abstinence's Door #003” odbył się 8 listopada, z The Underneath i La;Cen-zhow. Następnego dnia obył „Abstinence's Door #004”, gdzie wystąpili Lynch, Sadie i The Underneath.

25 lipca zagrali w Tajpej, na Tajwanie, był to pierwszy występ zespołu w obcym kraju. D’erlanger wystąpili na „V-Rock Festival '09” 24 października 2009 roku[3]. Festiwal był transmitowany na żywo na całym świecie na ich oficjalnej stronie internetowej. Prowadzili oni również pokaz w Korei Południowej 30 października.

11 listopada 2009 roku zespół wydał swój piąty album, zatytułowany „D’erlanger”. Album zawierał studyjną wersję „Easy Make, Easy Mark”.

19 i 20 września 2010 miały miejsce „Abstinence's Door #005” i „Abstinence's Door #006”. Head Phones President, Defspiral i Girugamesh występowali pierwszej nocy, Acid Android i koreański zespół Pia występowali drugiej nocy. Każdy koncert był transmitowany na żywo na całym świecie na stronie Ustream.tv.[4] „Abstinence's Door #007" odbyło się trzy dni później w Tajpej z tajwańskim zespołem Overdose i koreańskim zespołem Pia. Zespół ogłosił, że wydadzą albumu „A Fabulous Thing in Rose” 29 września 2010 roku.

13 grudnia, ogłoszono na oficjalnej stronie, że D’erlanger wystąpi w Moskwie na XO-Club 30 kwietnia 2011 roku[5]. Jednakże w dniu 29 marca 2011 po trzęsieniu ziemi i tsunami Tōhoku, które miały miejsce 11 marca w Japonii, zespół postanowił przełożyć koncert do czasu ustalenia nowego terminu. Będzie to pierwszy koncert zespołu w kraju europejskim.

Członkowie edytuj

Obecni edytuj

  • Hiroshi „Kyo” Isono (磯野宏) – wokal (1988–1990, 2007–obecnie) (Runaway Boys, Dead Wire, Saver Tiger, Ba-Ra,→Die in Cries, Bug)
  • Ichirou „Cipher” Takigawa (瀧川一郎) – gitara (1983–1990, 2007–obecnie) (→Body, Craze)
  • Tomohiro „Seela” Nakao (中尾朋宏) – gitara basowa (1983–1990, 2007–obecnie) (→Fix, Vinyl, Atomic Zaza, No Stars Innovation)
  • Tetsu Kikuchi (菊地哲) – perkusja (1987–1990, 2007–obecnie) (Rabbit, Dead Wire, Saver Tiger, Mephistopheles,→Zi:Kill, Body, Craze)

Byli edytuj

  • Yoshifumi „Dizzy” Fukui (福井祥史) – wokal (1984–1988) (→Strawberry Fields, Vinyl)
  • Tadashi „Shi-Do” Uno (宇野忠) – perkusja (1983–1987)
  • Kaoru Miyahira (宮平薫) – wokal (1983–1984)

Dyskografia edytuj

Albumy edytuj

  • La Vie En Rose (10 lutego 1989)
  • Basilisk (7 marca 1990)
  • Moon and the Memories... the Eternities Last Live 1 (6 marca 1991)
  • Moon and the Memories... the Eternities Last Live 2 (6 marca 1991)
  • Lazzaro (14 marca 2007)
  • The Price of Being a Rose is Loneliness (30 kwietnia 2008)
  • D’erlanger (11 listopada 2009)

Single edytuj

  • Girl (20 lutego 1987)
  • La Vie En Rose (styczeń 1989)
  • Darlin' (21 stycznia 1990)
  • Lullaby –1990– (5 września 1990)
  • Zakuro (jap. 柘榴; 19 marca 2008)

Składanki edytuj

  • Pandora (14 marca 2007)
  • A Fabulous Thing in Rose (29 września 2010)

Dema edytuj

  • Tonight (1984)
  • The Birth of Splendid Beast!! (26 grudnia 1985)
  • Blue (1985)
  • Sadistic Emotion (22 lutego 1987)

Video edytuj

  • An Aphrodisiac (15 października 1989)
  • La Vie En Rose (28 października 1989)
  • Incarnation of Eroticism ~Live at Hibiya Yaon~ (7 lutego 1990)
  • Kid's Blue PYX '90 SPR (marzec 1990)
  • Kindan no Tobira ~Abstinence's Door~ (jap. 禁断の扉 ~Abstinence's Door~; 3 października 1990)
  • Moon and the Memories... the Eternities/Last Video (31 marca 1991)

DVD edytuj

  • Incarnation of Eroticism ~Live at Hibiya Yaon~ (23 maja 2001)
  • Kindan no Tobira ~Abstinence's Door~ (jap. 禁断の扉 ~Abstinence's Door~; 23 maja 2001)
  • Moon and the Memories... the Eternities/Last Video (23 maja 2001)
  • Bara Iro no Sekai (jap. 薔薇色の視界; 19 września 2007)
  • Bara Iro no Jinsei -La Vie En Rose- (jap. 薔薇色の人生 -La Vie En Rose-; 10 grudnia 2008)
  • 13e Cross Intoxication (24 marca 2010)

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj