Dług celny – nałożony na osobę obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych (dług celny w przywozie) lub należności celnych wywozowych (dług celny w wywozie), które stosuje się do towarów określonych zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa[1][2].

Należności celne edytuj

Należności celne przywozowe są to cła i opłaty o równoważnym skutku należne przy przywozie towarów oraz opłaty przywozowe ustanowione w ramach wspólnej polityki rolnej lub odrębnych przepisów mających zastosowanie do niektórych towarów uzyskanych w wyniku przetworzenia produktów rolnych.

Powody powstania długu celnego:

  • dopuszczenie towaru podlegającego należnościom celnym do obrotu,
  • objęcie towaru procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych,
  • w przypadku nielegalnego wprowadzenia na wspólnotowy obszar celny towaru podlegającego należnościom przywozowym,
  • w przypadku nielegalnego wprowadzenia towaru podlegającego należnościom przywozowym na pozostałą część wspólnotowego obszaru celnego z WOC lub składu wolnocłowego,
  • w przypadku usunięcia spod dozoru celnego towaru podlegającego należnościom celnym przywozowym,
  • w wypadku niewykonania jednego z obowiązków wynikających z czasowego składowania towaru podlegającego należnościom celnym przywozowym lub ze stosowania procedury celnej, którą ten towar został objęty,
  • w wypadku niedopełnienia jednego z warunków wymaganego do objęcia towaru procedurą celną lub do zastosowania obniżonych stawek należności celnych przywozowych ze względu na przeznaczenie towaru[3].

Sposoby zabezpieczenia długu celnego edytuj

Zabezpieczenie długu celnego:

  • zabezpieczenie kwoty wynikającej z długu celnego jest składane w celu pokrycia kwoty długu celnego,
  • zabezpieczenie obligatoryjne występuje gdy wydanie przez organ rozstrzygnięcia lub podjęcia innej stosownej czynności zależy od złożenia zabezpieczenia,
  • zabezpieczenie fakultatywne występuje gdy organ celny może odstąpić od wymogu jego złożenia[4].

Rodzaje ubezpieczeń długu: jednorazowe, generalne, ryczałtowe.

Powiadomienie o zarejestrowaniu kwoty wynikającej z długu celnego nakłada na dłużnika obowiązek uiszczenia tej kwoty w terminie 10 dni, licząc od dnia powiadomienia. Płatność kwoty długu celnego powinna być dokonana w gotówce lub inny sposób mający takie same skutki płatnicze.

Proces wygaśnięcia długu celnego edytuj

Dług celny wygasa z mocy prawa:

  • przez uiszczenie kwoty należności,
  • przez umorzenie kwoty należności,
  • w razie unieważnienia zgłoszenia celnego,
  • gdy towary przed ich zwolnieniem zostały zajęte i orzeczono ich przepadek, zniszczono je na polecenie organu celnego, stały się przedmiotem zrzeczenia na rzecz Skarbu Państwa, bądź zniszczono je lub utracono w wyniku nieprzewidzianych okoliczności lub działania siły wyższej,
  • w przypadku zajęcia i orzeczenia przepadku towarów nielegalnie wprowadzonych, wobec których powstał dług celny[5].

Przypisy edytuj

  1. Procesy obsługi celnej w międzynarodowym łańcuchu dostaw. Izabella Tymińska (red.). Warszawa: AON, 2014, s. 5–6.
  2. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (CELEX: 32013R0952).
  3. Izabella Tymińska: Jednolity Dokument Administracyjny – krok po kroku. Warszawa: WSCiL, 2008, s. 20–25.
  4. Izabella Tymińska: System dokumentowania wymiany towarowej z zagranicą. Warszawa: WSCiL, 2009, s. 59–62.
  5. Izabella Tymińska: System dokumentowania wymiany towarowej z zagranicą. Warszawa: WSCiL, 2009, s. 32–35.