Dama gwarliwa[5] (Lorius garrulus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae) zamieszkujący Moluki. Czasem również jest określana jako lora żółtogrzbieta[6].

Dama gwarliwa
Lorius garrulus[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Dama gwarliwa w Jurong Bird Park w Singapurze
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

papugowe

Rodzina

papugi wschodnie

Podrodzina

damy

Plemię

Loriini

Rodzaj

Lorius

Gatunek

dama gwarliwa

Synonimy
  • Psittacus garrulus Linnaeus, 1758[2]
  • Domicella garrula (Linnaeus, 1758)[3]
  • Domicella garrula morotaiana van Bemmel, 1940[3]
  • Lorius flavopalliatus Salvadori, 1877[3]
Podgatunki
  • L. g. morotaianus (van Bemmel, 1940)
  • L. g. garralus (Linnaeus, 1758)
  • L. g. flavopalliatus Salvadori, 1877
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Charakterystyka edytuj

Dama gwarliwa mierzy około 30 cm oraz waży 180–250 g. Samce i samice wyglądają identycznie. W ubarwieniu dominuje czerwień. Skrzydła i uda są zielone[7]. U nasady skrzydeł widoczna żółta plama. Obecność żółtej plamy na grzbiecie zależy od podgatunku[8]. Czerwony ogon zakończony jest czarnozieloną końcówką. Dziób pomarańczowy. Oczy są pomarańczowoczerwone, a pierścień wokół nich szary. Młode przypominają dorosłe, lecz ich dziób jest brązowawy, a oczy brązowe[7].

Podgatunki edytuj

IOC wyróżnia 3 podgatunki damy gwarliwej[9]:

  • Lorius garralus morotaianus (van Bemmel, 1940) – zamieszkuje wyspy Morotai oraz Rau. Na grzbiecie obecna blada żółta plama rozmyta zielonym;
  • Lorius garralus garralus (Linnaeus, 1758) – wyspy Halmahera, Widi oraz Ternate. Grzbiet czerwony;
  • Lorius garralus flavopalliatus Salvadori, 1877Kasiruta, Bacan, Wyspy Obi oraz Mandioli. Wyraźna, żółta plama na grzbiecie, skrzydła są jaśniejsze niż u pozostałych podgatunków[7].

Pożywienie edytuj

Na wolności damy gwarliwe żywią się pyłkiem, nektarem, owocami i kwiatami[7]. W niewoli karmione są specjalnym pokarmem dla lor oraz dodatkowo podawane też są owoce, warzywa i niewielkie ilości miękkich nasion[6].

Rozród edytuj

Samica składa najczęściej 2 jaja. Inkubacja trwa 28 dni. Pisklęta karmione są przez oboje rodziców. Po upływie ponad dwóch miesięcy młode opierzają[6]. W wieku 10–11 tygodni opuszczają dziuplę[7].

Status i ochrona edytuj

IUCN uznaje damę gwarliwą za gatunek narażony (VU – Vulnerable). Trend liczebności populacji jest spadkowy. Głównym zagrożeniem jest nielegalny obecnie odłów tych ptaków do niewoli – jest to najpopularniejszy ptak eksportowany ze wschodniej Indonezji[4]. Gatunek ten jest ujęty w II załączniku konwencji waszyngtońskiej (CITES)[10].

Przypisy edytuj

  1. Lorius garrulus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Collar, N. & Boesman, P.: Chattering Lory (Lorius garrulus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-11)].
  3. a b c D. Lepage: Chattering Lory Lorius garrulus. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2022-11-10]. (ang.).
  4. a b Lorius garrulus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Loriini Selby, 1836 (Wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-04-07].
  6. a b c Esther J.J. Verhoef-Verhallen, Papugi, kakadu, papużki faliste i lory - rząd: Papugi - Psittaciformes, [w:] Zofia Gawryś (red.), Encyklopedia Europejskich i egzotycznych ptaków ozdobnych, Warszawa: Bellona, 2006, ISBN 83-11-10474-3.
  7. a b c d e Chattering Lory (Lorius garrulus), [w:] Parrot Encyclopedia [online], World Parrot Trust [dostęp 2020-03-13].
  8. Marcin Jan Gorazdowski, Ptaki ozdobne, Marek Zakrzewski (red.), Warszawa, s. 33, ISBN 978-83-7073-538-8.
  9. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Parrots, cockatoos. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-04-07]. (ang.).
  10. Lorius garrulus. [w:] Species+ [on-line]. UNEP-WCMC, CITES Secretariat. [dostęp 2022-11-10]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj