Dana Reizniece-Ozola

łotewska polityk, arcymistrzyni szachowa

Dana Reizniece-Ozola (ur. 6 listopada 1981 w Kuldydze) – łotewska polityk i szachistka. Arcymistrzyni szachowa, posłanka na Sejm, w latach 2014–2016 minister gospodarki, od 2016 do 2019 minister finansów, dyrektor zarządzająca FIDE.

Dana Reizniece-Ozola
Ilustracja
Dana Reizniece-Ozola (2018)
Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1981
Kuldyga

Minister finansów Łotwy
Okres

od 11 lutego 2016
do 23 stycznia 2019

Przynależność polityczna

Związek Zielonych i RolnikówDla Łotwy i Windawy

Poprzednik

Jānis Reirs

Następca

Jānis Reirs

Minister gospodarki Łotwy
Okres

od 5 listopada 2014
do 11 lutego 2016

Przynależność polityczna

Związek Zielonych i RolnikówDla Łotwy i Windawy

Poprzednik

Vjačeslavs Dombrovskis

Następca

Arvils Ašeradens

Dana Reizniece-Ozola
Ilustracja
Dana Reizniece-Ozola w Porto Karas (2011)
Obywatelstwo

Łotwa

Tytuł szachowy

arcymistrzyni

Ranking FIDE

2245 (1 listopada 2014)

Ranking krajowy FIDE

2. (wśród kobiet)
39. (wśród mężczyzn)

Życiorys edytuj

Kariera szachowa edytuj

Sukcesy szachowe zaczęła odnosić w bardzo młodym wieku. W latach 1992–2000 wielokrotnie reprezentowała Łotwę na mistrzostwach świata oraz mistrzostwach Europy juniorek w różnych kategoriach wiekowych, zdobywając cztery medale: dwa złote (Mureck 1998[1] i Litochoro 1999[2] oraz dwa srebrne (São Lourenço 1995 – MŚ do 14 lat[3] i Oropesa del Mar 1998 – MŚ do 18 lat[4]). Pięciokrotnie (1998, 2000, 2004, 2006, 2010 – za każdym razem na pierwszej szachownicy) reprezentowała narodowe barwy na szachowych olimpiadach[5][6], była również trzykrotną uczestniczką (1999, 2001, 2011 – również za każdym razem na pierwszej szachownicy) drużynowych mistrzostw Europy[5]. Czterokrotnie z rzędu (1998, 1999, 2000, 2001) zdobyła tytuły indywidualnej mistrzyni Łotwy. W 2000 odniosła największy sukces w karierze, kwalifikując się do rozegranego w Nowym Delhi pucharowego turnieju o mistrzostwo świata (w pierwszej rundzie tych zawodów przegrała z Natašą Bojković i odpadła z dalszej rywalizacji)[7]. W 2001 Międzynarodowa Federacja Szachowa przyznała jej tytuł arcymistrzyni. W 2002 zwyciężyła (wspólnie z Tatjaną Stiepową-Dianczenko) w Memoriale Paula Keresa w Tallinnie (szachy szybkie), zajęła drugie miejsce (za Iriną Tietienkiną) w otwartym turnieju w Sztokholmie oraz zwyciężyła w turnieju w Poniewieżu[8].

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnęła w styczniu 1999 z wynikiem 2355 punktów[9]. W swojej karierze zajmowała pierwsze miejsce wśród łotewskich szachistek.

Działalność zawodowa i polityczna edytuj

Kształciła się w szkole średniej w Kuldydze. Studiowała następnie w szkole wyższej Ventspils Augstskola w Windawie, uzyskując magisterium z dziedziny tłumaczeń i terminologii. Pracowała w administracji lokalnej w Windawie oraz w spółkach prawa handlowego. Została współzałożycielką i członkinią zarządu parku technologicznego w Windawie przy swojej macierzystej uczelni.

W wyborach w 2010 uzyskała jeden z trzech mandatów, które przypadły partii Dla Łotwy i Windawy w okręgu kurlandzkim. W drugim rządzie Valdisa Dombrovskisa została mianowana sekretarzem parlamentarnym w ministerstwie komunikacji[10]. Po wyborach w 2011 na krótko objęła mandat posłanki na Sejm XI kadencji. Powróciła do Sejmu po urlopie macierzyńskim 8 marca 2012[11].

W wyborach w 2014 uzyskała reelekcję do Sejmu XII kadencji z listy ZZS[12]. W listopadzie tegoż roku objęła funkcję ministra gospodarki w drugim rządzie Laimdoty Straujumy[13]. W lutym 2016 w nowo utworzonym rządzie Mārisa Kučinskisa została natomiast ministrem finansów[14].

W 2018 została wybrana do łotewskiego parlamentu na kolejną kadencję[15]. W styczniu 2019 zakończyła pełnienie funkcji rządowej.

W styczniu 2021 powołana na dyrektora zarządzającego Międzynarodowej Federacji Szachowej[16]. Ogłosiła wówczas rezygnację z mandaty poselskiego[17].

Życie prywatne edytuj

Ma dwie córki: Helēnę i Aleksę. W 2011 wyszła za mąż za Andrisa Ozolsa, dyrektora Łotewskiej Agencji Inwestycji i Rozwoju[18].

Przypisy edytuj

  1. Szachista” nr 10/1998, s. 259.
  2. 11) European Youth Championships. theweekinchess.com. [dostęp 2017-09-17]. (ang.).
  3. „Szachista” nr 2/1996, s. 40.
  4. „Szachista” nr 12/1998, s. 371.
  5. a b Reizniece-Ozola, Dana. olimpbase.org. [dostęp 2017-09-17]. (ang.).
  6. 39th Chess Olympiad 2010 Women. chess-results.com. [dostęp 2017-09-17]. (ang.).
  7. World Chess Championship (Women): 2000 FIDE Knockout Matches. mark-weeks.com. [dostęp 2017-09-17]. (ang.).
  8. Baltic States Women Ch 2002. fide.com. [dostęp 2017-09-17]. (ang.).
  9. Dana Reizniece-Ozola. chess-db.com. [dostęp 2016-07-12]. (ang.).
  10. ZZS valde piekrīt sešu ministriju pārraudzībai, akceptē ministrus un parlamentāros sekretārus. zzs.lv, 2 listopada 2010. [dostęp 2017-09-17]. (łot.).
  11. Danai Reizniecei-Ozolai atjaunots Saeimas deputāta mandāts. saeima.lv, 8 marca 2012. [dostęp 2017-09-17]. (łot.).
  12. 12. Saeima apstiprināta. nra.lv, 4 listopada 2014. [dostęp 2017-09-17]. (łot.).
  13. Jānis Kincis: Apstiprina jauno valdību Laimdotas Straujumas vadībā. diena.lv, 5 listopada 2014. [dostęp 2017-09-17]. (łot.).
  14. FOTO: Saeima dod zaļo gaismu Māra Kučinska valdībai. diena.lv, 11 lutego 2016. [dostęp 2017-09-17]. (łot.).
  15. Ievēlēto deputātu alfabētiskais saraksts. sv2018.cvk.lv. [dostęp 2018-10-07]. (łot.).
  16. FIDE appoints Dana Reizniece-Ozola as Managing Director. fide.com, 4 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-04]. (ang.).
  17. Former Finance Minister Reizniece-Ozola to swap Saeima for international chess role. lsm.lv, 4 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-04]. (ang.).
  18. Apprecējusies Saeimas deputāte, divu bērnu māmiņa Reizniece. jauns.lv. [dostęp 2017-09-17]. (łot.).

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj