Daniel Filleborn (ur. 7 listopada 1841 w Warszawie, zm. 3 czerwca 1904 w Marcelinie) - tenor, śpiewak operowy.

Daniel Filleborn
Ilustracja
Daniel Filleborn, ok. 1873
Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1841
Warszawa, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

3 czerwca 1904
Marcelin

Typ głosu

tenor

Aktywność

1862-1892

Daniel Filleborn w stroju scenicznym na fotografii Maksymiliana Fajansa (ok. 1865)

Życiorys edytuj

Początkowo kształcił się u Jana Quattriniego, następnie (od 1863) w Mediolanie u Francesco Lampertiego(inne języki). Debiutował w 1862 i stopniowo wysunął się na czoło zespołu Opery Warszawskiej. Zasłynął szczególnie jako odtwórca partii Jontka w Halce. Śpiewał tenorem lirycznym. Ze sceny wycofał się w 1882[1]. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim - kw. 28 wprost, rząd 2, grób 26/27[2].

Rodzina edytuj

Był bratem śpiewaka operowego, Kazimierza Filleborna[1][3]. W 1876 r. ożenił się z Marią Czulińską (lub Martą Czuleńską) i prowadził z nią po przejściu na emeryturę restaurację "Marcelin"[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c Filleborn Daniel, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 167.
  2. Cmentarz Stare Powązki: DANIEL FILLEBORN, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-07-15].
  3. Filleborn Kazimierz, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego, Warszawa: PWN, 1973, s. 167-168.

Linki zewnętrzne edytuj