Daniel Kirkwood

amerykański astronom

Daniel Kirkwoodamerykański matematyk i astronom.

Daniel Kirkwood
Ilustracja
Daniel Kirkwood
Państwo działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

27 września 1814 r.
Hrabstwo Harford, Maryland

Data śmierci

11 czerwca 1895 r.

Profesor nauk Matematyka
Alma Mater

Akademia Hrabstwa York

podpis

Życiorys edytuj

Urodzony 27 września 1814 roku w hrabstwie Harford w stanie Maryland. Był jednym z trzynaściorga dzieci Johna i Agnes (z domu Hope) Kirkwood[1].

W 1838 roku skończył studia matematyczne na Akademii Hrabstwa York w Pensylwanii. Zaraz po tym został tam wybrany pierwszym asystentem oraz nauczycielem matematyki. Pełnił te funkcje aż do 1843 roku, kiedy został dyrektorem szkoły wyższej w Lancaster, Pensylwania.

W 1851 roku został profesorem matematyki na Delaware College, gdzie po trzech latach został przewodniczącym kolegium nauczycielskiego. Pełnił tę funkcję do 1856 roku, kiedy to został profesorem matematyki na Uniwersytecie Indiana w Bloomington, gdzie pracował przez kolejne 30 lat, z przerwą w latach 1865-1867, kiedy przebywał na Jefferson College w Canonsburgu.

Po przejściu na emeryturę, Daniel Kirkwood wraz ze swoją żoną Sarą A. McNair Kirkwood przenieśli się do Riverside w Kalifornii. W 1891 roku, w wieku 77 lat, został wykładowcą astronomii na Uniwersytecie w Stanford.

Zmarł 11 czerwca 1895 roku. Został pochowany obok swojej żony i córki, które zmarły wcześniej.

Badania naukowe edytuj

W 1849 roku, gdy był dyrektorem szkoły w Pensylwanii, odkrył zależność wiążącą odległość między planetami z okresami ich obrotu wokół Słońca. Została ona nazwana Prawem Kirkwooda i dzięki niej zdobył przydomek „amerykańskiego Keplera”. Prawo okazało się niestety nieprawidłowe, ale to nie zniechęciło go do dalszych badań.

W 1857 roku zauważył przerwy między pierścieniami w pasie planetoid, znane dziś jako przerwy Kirkwooda[2]. Dziewięć lat później zaproponował hipotezę, że są one spowodowane oddziaływaniem grawitacyjnym Jowisza, które wymusiło przejście planetoidy na inną orbitę. W tym samym roku pokazał, że główna przerwa w pierścieniach Saturna jest spowodowana grawitacyjnym oddziaływaniem z księżycem Saturna, Enceladusem. W 1872 roku był gotowy do wykazania wpływu co najmniej trzech księżyców w wytwarzaniu przerw Cassiniego i Enckego w pierścieniach Saturna.

Kirkwood napisał 129 publikacji, w tym trzy książki.

Wyróżnienia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Hockey, Thomas: The Biographical Encyclopedia of Astronomers. Springer Publishing, 2009 ISBN 978-0-387-31022-0
  2. Kirkwood, Daniel: On the Theory of Meteors, Proceedings of American Association for the Advancement of Science for 1866, s. 8–14.

Linki zewnętrzne edytuj