Dariusz Barski
Dariusz Barski (ur. 27 lutego 1968 w Poddębicach[3]) – polski prawnik, prokurator, w 2007 i w latach 2022–2024 pełnił funkcję zastępcy Prokuratora Generalnego, w tym jako Prokurator Krajowy.
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
27 lutego 1968 |
|---|---|
| Prokurator krajowy | |
| Okres |
od 14 czerwca 2007[a] |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Prokurator krajowy (de facto) | |
| Okres |
od 18 marca 2022 |
| Poprzednik | |
| Następca |
(p.o.) Jacek Bilewicz[1][2] |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego. Ukończył aplikację prokuratorską, pracował w Prokuraturze Okręgowej i Prokuraturze Apelacyjnej w Łodzi. Prowadził postępowania m.in. dotyczące zarzutów korupcyjnych wobec prezydenta Piotrkowa Trybunalskiego Waldemara Matusewicza.
Od 26 lutego 2007 do 21 listopada 2007 pełnił funkcję zastępcy prokuratora generalnego (ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ziobry). Od 14 czerwca był także pełniącym obowiązki, a od 19 lipca zajmował jednocześnie stanowisko prokuratora krajowego. Po likwidacji Prokuratury Krajowej w 2010 nie został prokuratorem Prokuratury Generalnej i przeszedł w stan spoczynku[4].
W 2011 kandydował w wyborach parlamentarnych z 2. miejsca na liście komitetu wyborczego Prawa i Sprawiedliwości w okręgu wyborczym nr 9 w Łodzi i uzyskał mandat poselski. Oddano na niego 12 245 głosów (3,38% głosów oddanych w okręgu)[5]. Dariusz Barski odmówił jednak zrzeczenia się funkcji prokuratora. W konsekwencji marszałek Sejmu Grzegorz Schetyna stwierdził wygaśnięcie jego mandatu poselskiego[6] wobec zakazów łączenia tych dwóch funkcji[7]. Dariusz Barski odwołał się od tej decyzji do Sądu Najwyższego, który odwołanie oddalił.
7 września 2015 prezydent Andrzej Duda powołał go na swojego przedstawiciela w skład Krajowej Rady Prokuratury[8] (zlikwidowanej w 2016). Był następnie doradcą ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego[9].
18 marca 2022 został powołany na pierwszego zastępcę prokuratora generalnego i prokuratora krajowego, zastępując na tym stanowisku Bogdana Święczkowskiego, wybranego na sędziego Trybunału Konstytucyjnego[9]. Decyzją Prokuratora Generalnego Adama Bodnara z dnia 12 stycznia 2024 został odsunięty od sprawowania obowiązków z uwagi na nieskuteczne przywrócenie go do służby czynnej ze stanu spoczynku w 2022 roku, w związku z czym Barski nie mógł wykonywać funkcji Prokuratora Krajowego[10][11][12][b][13][14]. Po decyzji Adama Bodnara Prokuratura Krajowa wydała oświadczenia, w których sprzeciwiła się powierzeniu obowiązków prokuratora krajowego Jackowi Bilewiczowi[15][16]. Z decyzją nie zgodziła się również część polityków i środowiska prawniczego[17].
Życie prywatne edytuj
Jego żoną jest malarka Gabriela Barska; jej kopie obrazów Matejki zostały zakupione z budżetu prokuratury w 2007 roku w okresie, gdy D. Barski kierował Prokuraturą Krajową[18]. Był świadkiem na ślubie Zbigniewa Ziobry[19].
Odznaczenia edytuj
W 2018 został odznaczony srebrnym Krzyżem Zasługi[20][21] przez Andrzeja Dudę.
Uwagi edytuj
- ↑ Do 19 lipca 2007 jako p.o.
- ↑ Według stanowiska przyjętego przez Prokuratora Generalnego, potwierdzonego m. in. w uzasadnieniu Sądu Apelacyjnego w Szczecinie, art. 47 §1 i 2 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o prokuraturze, na podstawie którego w 2022 roku dokonano przywrócenia do stanu czynnego, obowiązywał wyłącznie od 4 marca do 4 maja 2016 roku.
Przypisy edytuj
- ↑ Prokurator Prokuratury Krajowej Jacek Bilewicz pełniącym obowiązki Prokuratora Krajowego.. Ministerstwo Sprawiedliwości, 12 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-13].
- ↑ To on będzie pełnił obowiązki prokuratora krajowego. Wiemy kto zastąpi Dariusza Barskiego. onet.pl, 12 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-13].
- ↑ Dariusz Barski nowym Prokuratorem Krajowym - Prokuratura Krajowa - Portal Gov.pl [online], Prokuratura Krajowa [dostęp 2024-01-13] (pol.).
- ↑ Długa lista prokuratorów spoczywających. wyborcza.pl, 27 kwietnia 2010. [dostęp 2015-09-06].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-09-06].
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 100, poz. 1016
- ↑ Uzasadnienie. sejm.gov.pl. [dostęp 2015-09-17].
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 1016
- ↑ a b Mateusz Adamski: Premier Morawiecki powołał nowego Prokuratora Krajowego. rp.pl, 24 marca 2022. [dostęp 2022-03-24].
- ↑ Mariusz Jałoszewski: Bodnar przejmuje prokuraturę. Odsunął prokuratora krajowego Dariusza Barskiego. oko.press, 2024-01-12. [dostęp 2024-01-12]. (pol.).
- ↑ Informacja o uznaniu przywrócenia prokuratora Dariusza Barskiego do służby czynnej za akt dokonany z naruszeniem przepisów. gov.pl, 2024-01-12. [dostęp 2024-01-12].
- ↑ mjz: Resort sprawiedliwości zabiera głos w sprawie Dariusza Barskiego. "Niemożność sprawowania przez niego funkcji". tvn24.pl, 2024-01-12. [dostęp 2024-01-12].
- ↑ Jolanta Ojczyk: Tak sąd broni decyzji Adama Bodnara. Znamy uzasadnienie. onet.pl, 2024-04-19. [dostęp 2024-04-19]. (pol.).
- ↑ Adam Zadworny: Po wyroku szczecińskiej "apelacji" prok. Zapaśnik zarzuca brak odwagi sędziom, którzy orzekali w jej sprawie. wyborcza.pl, 2024-04-11. [dostęp 2024-04-19]. (pol.).
- ↑ Oświadczenie Prokuratury Krajowej w sprawie bezprawnego działania Prokuratora Generalnego. Prokuratura Krajowa, 12 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-13].
- ↑ Oświadczenie Zastępców Prokuratora Generalnego w sprawie powołania prokuratora Jacka Bilewicza na nieistniejącą funkcję p.o Prokuratora Krajowego. Prokuratura Krajowa, 13 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-13].
- ↑ Patryk Rutkowski: Ostry spór prawników w związku z decyzją Adama Bodnara. "Beton nie jest wieczny", "zamach stanu". gazeta.pl, 13 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-13].
- ↑ Ewa Ivanova: Co zmalowali w prokuraturze. Matejko w gabinecie Święczkowskiego. wyborcza.pl, 2018-02-12. [dostęp 2024-01-13]. (pol.).
- ↑ Ewa Ivanova: Był świadkiem na ślubie Ziobry, teraz jest jego doradcą. Dariusz Barski - prokurator z ambicjami. wyborcza.pl, 2018-06-18. [dostęp 2024-01-13]. (pol.).
- ↑ M.P. z 2019 r. poz. 169
- ↑ Odznaczenia dla pracowników Prokuratury Krajowej. prezydent.pl, 4 kwietnia 2019. [dostęp 2019-05-02].
Bibliografia edytuj
- Dariusz Barski w serwisie „Ludzie Wprost”. [dostęp 2015-09-06].