David O’Leary
David Anthony O’Leary (irl. Dáibhí Antóin Ó Laoghaire, ur. 2 maja 1958 roku w Stoke Newington w Londynie) – irlandzki piłkarz i trener. Były zawodnik Arsenalu oraz Leeds United.
.jpg)
| |||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
David Anthony O’Leary | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||
| Pozycja |
środkowy obrońca | ||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Kariera klubowa edytuj
Pierwszym klubem w karierze Davida O’Leary’ego był Arsenal, do którego dołączył w 1973 roku. Początkowo występował w drużynie rezerw, a w seniorskim składzie zadebiutował 16 sierpnia 1975 roku w pojedynku przeciwko Burnley. Jego pierwszym sukcesem było sięgnięcie z „Kanonierami” po Puchar Anglii. W 1979 roku, w finale tych rozgrywek, Arsenal pokonał 3:2 Manchester United. Osiągnięcie to O’Leary powtórzył jeszcze w 1993 roku. Irlandczyk dwa razy zdobywał także Puchar Ligi Angielskiej (w 1987 i 1993 roku) oraz mistrzostwo Anglii (w 1989 i 1991 roku).
Po niemal 20 latach spędzonych na Highbury i zapisaniu się w historii Arsenalu jako posiadacz największej ilości występów, O’Leary na zasadzie wolnego transferu przeniósł się do Leeds United. W klubie z Elland Road grywał regularnie do czasu, kiedy doznał kontuzji ścięgna Achillesa. Uraz okazał się na tyle poważny, że ostatecznie O’Leary zmuszony był do zakończenia swojej piłkarskiej kariery.
Kariera reprezentacyjna edytuj
W reprezentacji Irlandii O’Leary zadebiutował 8 września 1976 roku w zremisowanym 1:1 pojedynku z Anglią. Dla drużyny narodowej rozegrał łącznie 68 spotkań i strzelił jednego gola (13 listopada 1991 roku w meczu przeciwko Turcji). Wystąpił między innymi na Mistrzostwach Świata 1990, na których Irlandczycy dotarli do ćwierćfinału.
Kariera trenerska edytuj
O’Leary po zakończeniu kariery został trenerem. We wrześniu 1996 został asystentem szkoleniowca Leeds – George’a Grahama. Następnie Graham przyjął ofertę z Tottenhamu Hotspur, a O’Leary został pierwszym trenerem „Pawi”. Za jego kadencji Leeds nigdy nie zajmowało w końcowej tabeli ligowej gorszego miejsca niż piąte, bardzo dobrze prezentowało się także w europejskich pucharach. „The Peacocks” dotarli między innymi do półfinału Pucharu UEFA oraz Ligi Mistrzów. Irlandczyk na Elland Road sprowadził wielu młodych i perspektywicznych piłkarzy, których stopniowo wprowadzał do pierwszego zespołu. O’Leary prowadził Leeds przez pięć lat. Z klubu odszedł w 2002 roku. W 2003 roku przyjął ofertę Aston Villi. Został zwolniony trzy lata później z powodu fatalnych wyników ekipy „Lwów”. 4 lipca 2010 roku został trenerem grającego w Zjednoczonych Emiratach Arabskich klubu Al-Ahli Dubaj. 22 kwietnia 2011 został zwolniony z funkcji trenera klubu Al-Ahli Dubaj.
Życie prywatne edytuj
- Brat Davida – Pierce – również był zawodowym piłkarzem. Występował w Shamrock Rovers Dublin, Celticu oraz zaliczył siedem występów w narodowej reprezentacji.
- Bratanek Davida – Ryan – także związał się z piłką nożną. Obecnie występuje w szkockim Kilmarnock. Ma za sobą występy w zespole Irlandii do lat 21. Ostatecznie jednak zdecydował się reprezentować barwy drużyny narodowej Szkocji, ponieważ w tym kraju przyszedł na świat.
Bibliografia edytuj
- David O’Leary w bazie National Football Teams (ang.)