Davide Rigon

włoski kierowca wyścigowy

Davide Rigon (ur. 26 sierpnia 1986 roku w Thiene) – włoski kierowca wyścigowy.

Davide Rigon
Ilustracja
Davide Rigon z trofeum w ręce
Państwo

 Włochy

Data i miejsce urodzenia

26 sierpnia 1986
Thiene

Sukcesy

2005: Formuła Azzurra (mistrz)
2007: Euroseries 3000 (mistrz)
2007: Włoska Formuła 3000 (mistrz)
2008: Superleague Formula (mistrz)
2010: Superleague Formula (mistrz)
2014: Gulf 12 Hours (zwycięzca w klasie GT3)
2015: 24h Le Mans (drugie miejsce w klasie LMGTE Pro)

Strona internetowa
Davide Rigon podczas wyścigu Superleague Formula, na torze Donington Park, w 2008 roku

Życiorys edytuj

Początki kariery edytuj

Davide karierę rozpoczął w roku 1998, od startów w kartingu. W 2003 roku przeszedł do wyścigów samochodów jednomiejscowych, debiutując w Niemieckiej Formule BMW. Punktując dwukrotnie, został sklasyfikowany na 17. miejscu. W tym samym roku brał udział we Włoskiej Formule Gloria W. Trophy. Sezon później ścigał się w głównym cyklu tej serii, ostatecznie zostając jej wicemistrzem. W roku 2005 sięgnął po tytuł mistrzowski w Formule Azzurra.

Formuła Renault edytuj

W 2004 roku Rigon sięgnął po tytuł wicemistrzowski w zimowej edycji Włoskiej Formuły Renault. W głównym cyklu wystartował w jednej rundzie, jednakże nie zdobył punktów. Rok później zajął 6. miejsce, z dorobkiem jednego zwycięstwa.

Formuła 3 edytuj

W sezonie 2004 Włoch zadebiutował we Włoskiej Formule 3. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 11. pozycji. Dwa lata później Davide powrócił do serii. Reprezentując konkurencyjny zespół BVM Racing, zmagania zakończył na 2. miejscu w ogólnej punktacji (wygrał cztery wyścigi).

World Series by Renault edytuj

W roku 2005 Rigon wziął udział w dwóch rundach Formuły Renault 3.5, za sprawą włoskiej stajni Victory Engineering. Zdobywszy cztery punkty, rywalizację ukończył na 26. lokacie.

Euroseria 3000 edytuj

W 2006 roku Davide zadebiutował w Euroserii 3000, biorąc udział w jednej eliminacji, na hiszpańskim obiekcie Circuit de Catalunya. W pierwszym wyścigu zajął szóste miejsce, w drugim natomiast stanął na podium, dojeżdżając na drugiej pozycji. Dorobek ośmiu punktów zapewnił mu 14. lokatę, w generalnej klasyfikacji.

W kolejnym sezonie (w ekipie Minardi by GP Racing), startując we wszystkich wyścigach, pewnie sięgnął po mistrzostwo. W ciągu szesnastu wyścigów, trzynastokrotnie stanął na podium, z czego pięć razy na najwyższym stopniu (czterokrotnie startował z pole position). We włoskiej edycji również okazał się najlepszy, odnotowując we wszystkich ośmiu wyścigach miejsca w pierwszej trójce (w tym trzykrotnie zwyciężył).

W roku 2007, zaliczył gościnny występ, na belgijskim torze Spa-Francorchamps. Do pierwszego wyścigu ruszał z pierwszego pola startowego. Wyścig zakończył jednak na drugim miejscu (niedzielne zmagania zostały odwołane). Uzyskane punkty pozwoliły Rigonowi zająć w klasyfikacji generalnej 15. pozycję.

Inne serie edytuj

W sezonie 2008 wystąpił w dwóch wyścigach Międzynarodowej Formuły Master. W ekipie ADM Motorsport, nie udało mu się jednak zdobyć punktów.

W tym samym roku wziął również udział w trzech wyścigach Włoskich Mistrzostw Superstars. Startując w zespole Ferlito Motors, zmagania zakończył na 6. miejscu (dwukrotnie stanął na podium). Oprócz tego wystartował w siedmiu wyścigach FIA GT, w klasie GT2. Wygrawszy jeden z nich, rywalizację ukończył na 8. lokacie.

Superleague Formula edytuj

W roku 2008 Włoch zadebiutował w nowo powstałej serii Superleague Formula. Reprezentując chiński klub Beijing Guo’an (ekipa Zakspeed), został historycznym mistrzem serialu. Stanął wówczas pięć razy na podium, z czego trzykrotnie na najwyższym stopniu.

W kolejnym podejściu wziął udział w pierwszych trzech rundach sezonu. Startując w ekipie Olympiakos SFP (zespół GU-Racing International), trzykrotnie sięgnął po punkty, z czego raz stanął na podium (drugie miejsce w drugim wyścigu, we Francji). W pozostałych rundach zastąpił go Argentyńczyk Esteban Guerrieri. Swoją postawą pomógł greckiemu klubowi zająć w klasyfikacji 5. miejsce.

W 2010 roku powrócił na pełny etat startów, podpisując kontrakt z belgijskim klubem R.S.C. Anderlecht (stajnia Azerti Motorsport). Włoch po raz drugi w karierze zdobył w niej tytuł mistrzowski, pokonując zaledwie dwoma punktami Brytyjczyka Craiga Dolby'ego. W ciągu sezonu, aż szesnastokrotnie mieścił się w pierwszej trójce, w tym czterokrotnie zwyciężał (poza tym trzykrotnie startował z pierwszego miejsca).

Seria GP2 edytuj

W przerwie pomiędzy sezonem 2008 i 2009, Davide zadebiutował w Azjatyckiej Serii GP2, we włoskim zespole Trident Racing. W ostatnich trzech rundach zastąpił Hiszpana Adriána Vallésa. Po punkty sięgnął w ostatniej eliminacji, rozegranej na bahrajńskim obiekcie Sakhir. W pierwszym wyścigu został sklasyfikowany na siódmym miejscu, natomiast w niedzielnych zmaganiach był trzeci. Ostatecznie uzyskane punkty pozwoliły Rigonowi zająć 17. lokatę, w ogólnej punktacji.

W sezonie 2009 (również we włoskiej stajni), ścigał się w głównej edycji przedsionka Formuły 1. Wziąwszy udział w dziewięciu rundach (na niemieckim torze Nürburgring, z przyczyn finansowych, zastąpił go Wenezuelczyk Rodolfo González), dwukrotnie dojechał na punktowanym miejscu, zajmując ósme miejsce w pierwszym wyścigu, na Węgrzech oraz piąte w Belgii. Ostatecznie zmagania ukończył na 22. pozycji, w końcowej klasyfikacji.

Formuła 1 edytuj

W 2005 roku pełnił funkcję kierowcy testowego włoskiego zespołu Formuły 1 – Minardi. Od 2012 jest kierowcą testowym Ferrari.

Wyniki edytuj

GP2 edytuj

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2009 Trident Racing  
ESP
 
ESP
 
MON
 
MON
 
TUR
 
TUR
 
GBR
 
GBR
 
DEU
 
DEU
 
HUN
 
HUN
 
VAL
 
VAL
 
BEL
 
BEL
 
ITA
 
ITA
 
POR
 
POR
3 22
17 21† 9 7 10 8 16 20 8 NU 12 7 NU 5 9 8 14 9
2011 Scuderia Coloni  
TUR
 
TUR
 
ESP
 
ESP
 
MON
 
MON
 
VAL
 
VAL
 
GBR
 
GBR
 
DEU
 
DEU
 
HUN
 
HUN
 
BEL
 
BEL
 
ITA
 
ITA
0 29
10 NU

Azjatycka Seria GP2 edytuj

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2008/2009 Trident Racing  
CHN
 
CHN
 
ARE
 
BHR
 
BHR
 
QAT
 
QAT
 
MAL
 
MAL
 
BHR
 
BHR
6 17
14 15 NU 13 7 3

Formuła Renault 3.5 edytuj

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2005 Victory Engineering  
BEL
 
BEL
 
MON
 
VAL
 
VAL
 
FRA
 
FRA
 
BIL
 
BIL
 
DEU
 
DEU
 
GBR
 
GBR
 
PRT
 
PRT
 
ITA
 
ITA
4 26
16 10 8 14
2012 BVM-Target  
ARA
 
ARA
 
MON
 
BEL
 
BEL
 
DEU
 
DEU
 
RUS
 
RUS
 
GBR
 
GBR
 
HUN
 
HUN
 
FRA
 
FRA
 
CAT
 
CAT
0 33
19 13

Podsumowanie edytuj

Sezon Seria Zespół Wyścigi Zwycięstwa PP NO Podium Punkty Pozycja
2003 Formula Gloria W. Trophy 0 0 0 0
Formuła BMW ADAC Team Lauderbach Motorsport 20 0 0 0 0 14 17
2004 Formula Gloria 2
Włoska Formuła Renault (zimowa seria) 2
Włoska Formuła 3 W.R.C. 9 0 0 0 0 32 11
2005 Włoska Formuła Renault BVM Minardi 14 1 0 0 3 113 6
Formula Azzurra Europa Corse 1
Formuła Renault 3.5 Victory Engineering 4 0 0 0 0 4 26
Formuła 1 Minardi F1 Team Kierowca testowy
2006 Włoska Formuła 3 Corbetta Competizioni 16 4 2 6 10 111 2
Euroseries 3000 Minardi by GP Racing 2 0 0 0 1 8 14
2007 Euroseries 3000 Minardi by GP Racing 16 5 4 6 13 108 1
Włoska Formuła 3000 8 3 2 2 8 58 1
2008 Euroseries 3000 TP Formula 1 0 0 0 1 9 15
Superstars Series Ferlito Motors 3 0 0 0 1 32 6
International Formula Master ADM Motorsport 2 0 0 0 0 0 29
FIA GT Championship (GT2) BMS Scuderia Italia 1 0 0 0 1 33,5 12
Superleague Formula Beijing Guo’an 12 3 1 3 5 413 1
2008-09 Azjatycka seria GP2 Trident Racing 6 0 0 0 1 6 17
2009 Superleague Formula Olympiacos CFP 6 0 1 0 1 300 6
Seria GP2 Trident Racing 18 0 0 0 0 3 22
2010 Superleague Formula R.S.C. Anderlecht 30 5 3 3 16 699 1
2011 Seria GP2 Scuderia Coloni 2 0 0 0 0 0 29
2012 Formuła Renault 3.5 BVM Target 2 0 0 0 0 0 33
Formuła 1 Scuderia Ferrari Kierowca testowy
2013 Formuła 1 Scuderia Ferrari Kierowca testowy

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj