Decymus Juniusz Brutus (konsul 77 p.n.e.)
Decymus Juniusz Brutus (Decimus Iunius Brutus) syn Decymusa Juniusza Brutusa Gallaikusa, konsula 138 p.n.e. i Klaudii[1]z rodu Klaudiuszów Pulchrów. Był znawcą greckiej i łacińskiej literatury[2]. W latach dziwięćdziesiątych p.n.e. często występował w procesach sądowych. W roku 100 p.n.e. jak wiemy z mowy Cycerona[3] w obronie Rabiriusza Decymus wziął udział w stłumieniu ruchu Saturninusa. Pomiędzy 94 a 90 p.n.e. sprawował urząd pretora. W czasie wojny domowej należał do stronników Sulli. Wybrany w 77 p.n.e. wraz z Mamerkusem Emiliuszem Lepidusem Livianusem konsulem[2][4] podtrzymywał reżym sullański[5]. Pierwszą jego żoną była Postumia, z którą miał syna Decymusa Juniusza Brutusa Albinusa. W 63 p.n.e. ożenił się z Sempronią (mieli dzieci ale nie zachowały się informacje o nich), uczestniczką[6] spisku Katyliny. Pod nieobecność Brutusa w Rzymie, Sempronia uczyniła ich dom punktem konspiracyjnym spiskowców[7].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Marek Tulliusz Cyceron: Epistulae ad Atticum XII,22. [dostęp 2009-05-23]. (ang.).
- ↑ a b Marek Tulliusz Cyceron: Brutus; 175. [dostęp 2009-05-29]. (łac.).
- ↑ Marek Tulliusz Cyceron: Pro C. Rabirio perduellionis reo ad quirites; 21. [dostęp 2009-04-23]. (łac.).
- ↑ Kwintus Askoniusz Pedianus: Pro Cornelio de maiestate ; 81. [dostęp 2009-04-25]. (łac.).
- ↑ Gajusz Salustiusz Krispus: Historiae; 48, 10. [dostęp 2009-05-25]. (łac.).
- ↑ rozdział 25. W: Gajusz Salustiusz Krispus: Sprzysiężenie Katyliny. edycja komputerowa www.histurion.pl.
- ↑ rozdział 40. W: Gajusz Salustiusz Krispus: Sprzysiężenie Katyliny. edycja komputerowa www.histurion.pl.