Dekeleja
Dekeleja (gr. Δεκέλεια) − starożytna wioska grecka w Attyce u stóp góry Parnitha, w połowie drogi z Aten do granicy z Beocją, na głównym szlaku wiodącym ku Eubei. W roku 413 p.n.e., w trakcie wojny peloponeskiej, Spartanie zajęli i ufortyfikowali to miejsce, zagrażając tym samym Atenom i odcinając dostawy towarów z północy[1].
Od tej pory obecność Spartan w Attyce przybrała stałą formę, podczas gdy uprzednio na zimę wracali do domu. Aż do zakończenia wojny w roku 404 p.n.e. patrole spartańskie zmuszały do wzmożonej czujności konnicę ateńską i utrudniały eksploatację kopalń srebra w okolicach Laurionu w południowej Attyce, ważnego źródła dochodów Aten. Tukidydes obliczał[2], że w tym okresie zbiegło z Aten do Dekelei 20 tysięcy niewolników, w tym wielu wykwalifikowanych rzemieślników.
Na pozostałości spartańskiej fortecy natrafiono w okolicach byłego pałacu królewskiego Tatoi w odległości ok. 20 km od centrum Aten (Tukidydes twierdził, że odległość była mniejsza − 5 km)[1].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- N.G.L. Hammond: Dzieje Grecji. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1973.
- Tukidydes: Wojna peloponeska. Kazimierz Kumaniecki (tłum.). Warszawa: Czytelnik, 2003. ISBN 83-07-02931-7.