Delfinek plamisty

gatunek ssaka
(Przekierowano z Delfin uzdeczkowy)

Delfinek plamisty[4], delfin uzdeczkowy[5] (Stenella frontalis) – gatunek ssaka z rodziny delfinowatych (Delphinidae).

Delfinek plamisty
Stenella frontalis[1]
(G. Cuvier, 1829)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Rząd

Cetartiodactyla

(bez rangi) walenie
(bez rangi) zębowce
Rodzina

delfinowate

Rodzaj

delfinek

Gatunek

delfinek plamisty

Synonimy
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Często spotykany atlantycki delfin, którego pożywieniem są różnorodne głowonogi i ryby. Czasami łowi się je przypadkowo razem z tuńczykami, ginie w ten sposób duża część stada. Niekiedy również poławiany jest przez harpunników dla mięsa.

Delfin uzdeczkowy lubi pływać z ludźmi, nawet czasem zwalnia, żeby człowiek mógł za nim nadążyć, jest bardzo towarzyski, o czym świadczy fakt, że w jego stadach często zauważa się przedstawicieli innych gatunków.

Jego kształt, zwłaszcza głowa, przypomina wyglądem butlonosa i, pomimo że jest od niego dużo mniejszy, bywają ze sobą mylone. Delfinek plamisty jest czarno-biały, z białymi plamkami na grzbiecie i czarnymi na brzuchu. Dorosłe osobniki osiągają od 2,2 (samiec) do 2,3 (samica) metra długości przy wadze 130-140 kg. Największy dotąd zmierzony okaz, samica, mierzyła 2,29 m i ważyła 140 kg.

Obecnie wielkość populacji delfinka plamistego oceniana jest na 100 tysięcy osobników i wciąż rośnie, na co wskazuje wzrost liczby zwierząt spotykanych na Bahamach, Azorach czy Bermudach. Pomimo tego został wpisany do II Aneksu Konwencji o Międzynarodowym Handlu Gatunków Zagrożonych Wyginięciem (CITES)[6].

Dorosłe osobniki osiągają dojrzałość płciową po 12 latach. Ciąża trwa podobnie jak u ludzi, około 9 miesięcy. Młode tuż po porodzie mierzą 90-100 cm. Przez 11-12 miesięcy pozostają pod opieką matki.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d Stenella frontalis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Stenella frontalis. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 16 stycznia 2010]
  3. G. Braulik, T.A. Jefferson, Stenella frontalis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-09-16] (ang.).
  4. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 189. ISBN 978-83-88147-15-9.
  5. Polskie i łacińskie nazwy waleni. Stacja Morska Instytutu Oceanografii Uniwersytetu Gdańskiego. [dostęp 2015-09-13].
  6. Appendices I, II and III of CITES. cites.org, 12 czerwca 2013. [dostęp 2013-07-03]. (ang.).