Skoczka sawannowa

gatunek gryzoni
(Przekierowano z Desmodilliscus braueri)

Skoczka sawannowa[6] (Desmodilliscus braueri) – gatunek ssaka z podrodziny myszoskoczków (Gerbillinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Skoczka sawannowa
Desmodilliscus braueri[1]
Wettstein, 1916[2]
Okres istnienia: późny Plejstocen do współczesności
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszoskoczki

Plemię

Desmodilliscini

Rodzaj

Desmodilliscus
Wettstein, 1916[2]

Gatunek

skoczka sawannowa

Synonimy
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]

Zasięg występowania edytuj

Skoczka sawannowa występuje na sahelskich sawannach (18°–12°N) od Mauretanii i Senegalu na wschód do północnego Sudanu[7][8].

Taksonomia edytuj

Rodzaj i gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1916 roku austriacki zoolog Otto von Wettstein nadając im odpowiednio nazwę Desmodilliscus i Desmodilliscus braueri[2]. Holotyp pochodził z obszaru na południe od Al-Ubajjid w Sudanie[9]. Jedyny przedstawiciel rodzaju skoczka[6] (Desmodilliscus)[10][7].

Różne badania D. braueri ujawniły pewną zmienność geograficzną, ale analizy morfometryczne wykazały, że najlepiej traktować go jako gatunek monotypowy, chociaż wcześniejsze badania sugerowały trzy podgatunki[7]. W 2005 roku wykazano, że D. braueri jest kladem bazalnym Gerbillinae[11]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[7].

Etymologia edytuj

  • Desmodilliscus: rodzaj Desmodillus O. Thomas & Schwann, 1904 (skoczanka); łac. przyrostek zdrabniający -iscus[2][12].
  • braueri: prof. dr August Bernhard Brauer (1863-1917), niemiecki zoolog (herpetologia i ichtiologia)[13].

Morfologia edytuj

Długość ciała (bez ogona) 50–73 mm, długość ogona 32–46 mm, długość ucha 6–10 mm, długość tylnej stopy 13–16 mm; masa ciała 4–13 g[10]. Kariotyp jest zmienny: 2n = 78 (Senegal) lub 76 (Niger), FNa = 104[10].

Przypisy edytuj

  1. Desmodilliscus braueri, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d O. Wettstein. Neue Gerbillinae aus Nordostafrika. „Anzeiger (Kaiserl. Akademie der Wissenschaften in Wien. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Klasse)”. 53, s. 153, 1916. (niem.). 
  3. O. Thomas & M.A.C. Hinton. Captain Angus Buchanan’s Air Expedition. – 1. On a series of small Mammals from Kano. „Novitates zoologicae”. 27, s. 317, 1920. (ang.). 
  4. H.W. Setzer. A review of the African mice of the genus Desmodilliscus Wettstein, 1916. „Miscellaneous publication – University of Kansas, Museum of Natural History”. 51, s. 285, 1969. 
  5. L. Granjon, Desmodilliscus braueri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2022-01-17] (ang.).
  6. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 259. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  7. a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 458. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  8. R. Hutterer, F. Dieterlen. Zur Verbreitung und Variation von Desmodilliscus braueri WETTSTEIN, 1916 (Mammalia: Rodentia). „Annales Naturhistorisches Museum Wien”. 88/89, s. 213-221, 1986. Naturhistorisches Museum Wien. (niem.). 
  9. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Desmodilliscus braueri. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-18].
  10. a b c Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 640–641. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  11. P. Chevret & G. Dobigny. Systematics and evolution of the subfamily Gerbillinae (Mammalia, Rodentia, Muridae). „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 35 (3), s. 674–688, 2005. DOI: 10.1016/j.ympev.2005.01.001. (ang.). 
  12. Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 114, OCLC 637083062 (ang.).
  13. B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 55. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).