Diakineza

Diakineza (z gr. dia – przypadek, kinesis – ruch) – ostatni, piąty etap profazy I mejozy, zachodzący po diplotenie. Po diakinezie następuje metafaza I.

Podczas diakinezy:

• następuje przesunięcie chiazm na końce biwalentów – tzw. terminacja chiazm,
• biwalenty rozmieszczone są na obwodzie jądra komórkowego,
• następuje największy stopień spiralizacji chromosomów,
• pod koniec diakinezy zanika jąderko, rozpada się otoczka jądrowa i powstaje wrzeciono podziałowe, Otoczka jądrowa nie zanika jedynie u workowców właściwych.

Bibliografia

• Barbara Gabara: Mejoza. W: praca zbiorowa pod redakcją J.Kawiaka, J.Mireckiej, M.Olszewskiej, J.Warchoła: Podstawy cytofizjologii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-11829-6.brak strony w książce
• Stanisława Rogalska, Jolanta Małuszyńska, Maria J. Olszewska: Podstawy cytogenetyki roślin. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 128. ISBN 83-01-14434-3.
• Youngson R., Collins; Słownik Encyklopedyczny; Medycyna, RTW, 1997 ISBN 83-86822-53-8