Dieter Schenk

niemiecki pisarz, kryminolog

Dieter Schenk (ur. 14 marca 1937 we Frankfurcie nad Menem) – niemiecki kryminolog, literat i niezależny publicysta. Autor książek o zbrodniach Niemiec nazistowskich głównie w Polsce[potrzebny przypis].

Dieter Schenk
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 marca 1937
Frankfurt nad Menem

Zawód, zajęcie

kryminolog

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RFN Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RP
Dieter Schenk, Lampertsfeld 2017
Dieter Schenk w IPN (2018)

Życiorys edytuj

W latach 1963-1971 był pracownikiem Krajowego Urzędu Kryminalnego (policji kryminalnej) w Wiesbaden, w latach 1971-1972 studiował w akademii dowództwa policji, a następnie do roku 1979 był komendantem policji kryminalnej w Gießen. W kolejnych latach (1980-1980) dyrektor ds. kryminalnych w komórce Interpolu przy Federalnej Policji Kryminalnej Niemiec w Wiesbaden. Był członkiem grupy "Krytyczni Policjanci". W 1989 r. odszedł ze służby w Federalnej Policji Kryminalnej ze względu na współpracę BKA z reżimami stosującymi tortury, na którą Schenk się nie godził. W roku 1991 był jednym ze współzałożycieli organizacji Business Crime Control. Od 1993 prowadzi badania nad zbrodniami hitlerowskimi, zwłaszcza w Polsce. Od 1998 jest profesorem wizytującym Uniwersytetu Łódzkiego i prowadzi wykłady o historii narodowego socjalizmu. Działa w Amnesty International[potrzebny przypis].

Wydana przez niego książka Poczta Polska w Gdańsku: dzieje pewnego niemieckiego zabójstwa sądowego przyczyniła się do rehabilitacji przez sąd w Lubece gdańskich pocztowców, którzy po poddaniu się zostali skazani przez niemiecki sąd polowy na karę śmierci i rozstrzelani.

Oprócz książek o zbrodniach hitlerowskich pisze powieści, słuchowiska, sztuki teatralne oraz książki dla młodzieży.

Publikacje (wybór) edytuj

Wyróżnienia edytuj

Od rządu Republiki Federalnej Niemiec otrzymał Order Zasługi Republiki Federalnej Niemiec na Wstędze. W uznaniu zasług otrzymał w 1997 gdański medal św. Wojciecha, w 1998 medal 1000-lecia Gdańska i w 2003 honorowe obywatelstwo miasta Gdańska. W 2000 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, a w roku 2017 został doktorem honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego[1]. W 2012 otrzymał nagrodę Kustosz Pamięci Narodowej[2].

W 2012 jego książka pt. Noc morderców. Kaźń polskich profesorów we Lwowie i holokaust w Galicji Wschodniej została wyróżniona w kategorii „Najlepsza książka naukowa poświęcona dziejom Polski i Polaków w XX wieku” nagrodą jury w Konkursie Książka Historyczna Roku[3].

Życie prywatne edytuj

Mieszka w Lampertsfeld koło Schenklengsfeld w Hesji oraz w Berlinie. Ma cztery córki i pięcioro wnuków.

Przypisy edytuj

  1. Na skróty. Z Polski. „Angora. Wochenblatt”, s. 4, 2017-6-25. 
  2. Kustosz Pamięci Narodowej 2012. ipn.gov.pl. [dostęp 2018-03-01].
  3. Laureaci poprzednich edycji. ksiazkahistorycznaroku.pl. [dostęp 2015-11-23].

Bibliografia edytuj