Diggerzy (z ang. Kopacze) – antyfeudalna i antyklerykalna angielska organizacja chłopska, odłam lewellerów (tzw. prawdziwi lewellerzy) w czasie rewolucji angielskiej.

Diggerzy wywodzili się z najbiedniejszych warstw społecznych. Reprezentowali radykalne poglądy, wśród których były: potępienie wojen i nierówności społecznych. Nawoływali do zniesienia własności prywatnej i zniesienia przywilejów. Twierdzili że prywatna własność ziemska powstała na skutek zagrabienia ziemi przez feudałów, którzy uczynili biedaków swoimi niewolnikami. Źródło zła upatrywali w prywatnej własności. Głównym ideologiem diggerów oraz autorem większości wydawanych przez nich pamfletów był kupiec Gerrard Winstanley. Antyklerykalizm diggerów przejawiał się głównie w krytyce księży. Winstanley twierdził, że podtrzymują oni ustrój feudalny i ucisk społeczny. Wzywał Olivera Cromwella do wprowadzenia demokratycznej republiki agrarnej, zniesienia dziesięciny i przekazania ziemi ludowi[1].

W 1649 na leżących odłogiem ziemiach diggerzy założyli kilka gmin, gdzie próbowali wcielić w życie swoje idee. Ruch Diggerów został stłumiony w 1653 przy użyciu wojska[2].

Przypisy edytuj

  1. Kersten 1971 ↓, s. 67.
  2. Piotr Greiner, Ewa Gronkowska, Ryszard Kaczmarek, Kazimierz Miroszewski, Marek Paździora Słownik historii Polski i świata, Katowice 2005, s.447.

Bibliografia edytuj

  • Adam Kersten: Historia powszechna 1648-1789. Wyd. 1. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, 1971.