Ditizon

związek chemiczny

Ditizon, difenylotiokarbazonorganiczny związek chemiczny, pochodna tiokarbazonu, stosowany jako odczynnik chemiczny do wykrywania i oznaczania metali.

Ditizon
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C18H12N4S

Inne wzory

C6H5-NH-NH-C(S)-N=N-C6H5

Masa molowa

256,33 g/mol

Wygląd

niebieskawoczarny, brunatnawoczarny lub czarny proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

60-10-6

PubChem

657262

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Roztwór ditizonu w etanolu

W stanie stałym ma postać czarnego lub czarnobrunatnego proszku. jest nierozpuszczalny w wodzie. Jego roztwór w etanolu, chloroformie lub czterochlorku węgla ma kolor zielony.

Stosowany jest do oznaczania metali (np. bizmutu, kadmu, kobaltu, ołowiu, rtęci, srebra, złota) metodami kompleksometrycznymi i fotometrycznymi[5] oraz do ich ekstrakcji, np. śladów srebra z roztworów związków platynowców[6].

Pochodne ditizonu po dodaniu substancji pomocniczych mogą stanowić preparat farmaceutyczny stosowany do diagnozowania, zwłaszcza stanów patologicznych trzustki i innych narządów i tkanek, zawierających duże stężenie jonów metali, w tym cynku.[potrzebny przypis]

Przypisy edytuj

  1. a b c Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4.
  2. a b c d Ditizon. [martwy link] The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2012-07-30]. (ang.).[niewiarygodne źródło?]
  3. Dithizone, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-30] (ang.).
  4. Ditizon (nr 43820) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  5. Erwin Ross, Jutta Köthe, Renate Naumann, Wolfgang Fischer, Wilhelm-Dietrich Mayer, Gerhard Wieland, Ernest J. Newman, Charles M. Wilson: Indicator Reagents. W: Ullmann's Encyclopedia of Chemical Industrial Chemistry. Wyd. 6. Weinheim: Viley-VCH, s. 19-20. DOI: 10.1002/14356007.a14_127. ISBN 978-3-527-30385-4.
  6. Ingo Kleinwächter: Platinum Group Metals and Compounds. Separation of Platinum Group Metals. W: Ullmann's Encyclopedia of Chemical Industrial Chemistry. Wyd. 6. Weinheim: Viley-VCH, s. 27. DOI: 10.1002/14356007.a21_075. ISBN 978-3-527-30385-4.