Wikipedia

Djurgårdens IF (piłka nożna)

szwedzki klub piłkarski

Djurgårdens IF Fotboll (znany też jako Djurgården [wym. /ˈjʉːr.ˈɡoːɖɛn/; oficjalnie: Djurgårdens Idrottsförening, lub DIF) – szwedzki klub piłkarski z siedzibą w Sztokholmie (wyspa Djurgården), założony 12 marca 1891[1]. Stadionem klubu jest Tele2 Arena, położony w dzielnicy Sztokholmu Johanneshov[2]. Największymi rywalami klubu są AIK Fotboll i Hammarby IF[3].

Djurgårdens IF
Pełna nazwa

Djurgårdens Idrottsförening Fotboll

Przydomek

Blåränderna (Niebieskie Paski)
Järnkaminerna (Żelazne Piece)
Stockholms Stolthet (Duma Sztokholmu)

Barwy

       
błękitno-granatowe

Data założenia

12 marca 1891
(sekcja piłki nożnej 1899)

Liga

Allsvenskan

Państwo

 Szwecja

Siedziba

Sztokholm

Adres

Valhallavägen 104, 11433 Sztokholm

Stadion

Tele2 Arena

Prezes

Lars-Erik Sjöberg

Trener

Kim Bergstrand,
Thomas Lagerlöf

Asystent trenera

Hugo Berggren

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Historia edytuj

Djurgårdens IF został założony 12 marca 1891 w kawiarni przy Alberget 4A na wyspie Djurgården w Sztokholmie. Pierwsze boisko wybudowano w 1896, a wydział piłkarski Djurgårdens IF został utworzony w 1899 przy udziale byłego gracza GAIS Teodora Anderssona[4]. Djurgårdens IF swój pierwszy mecz rozegrał w lipcu 1899, przegrywając 1:2 z AIK Fotboll[4].

W sezonie 2022/2023 Djurgårdens IF wygrał swoją grupę w Lidze Konferencji Europy UEFA (16 punktów w grupie z KAA Gent, Molde FK i Shamrock Rovers F.C.)[5]. W 1/8 finału Szwedzi odpadli z Lechem Poznań (0:2 i 0:3)[6].

Osiągnięcia edytuj

Rekordy edytuj

Fani edytuj

Djurgårdens IF jest jednym z najbardziej wspieranych klubów w Szwecji, a większość jego kibiców mieszka w Sztokholmie i jego przedmieściach[3]. Fanklub Djurgårdens IF został założony w 1981 roku pod nazwą Niebiescy Święci. Od 1997 roku nosi nazwę Järnkaminerna, czyli (Żelazne Piece). Najstarszą aktywną grupą ultras jest Ultra Caos Stockholm, która powstała w 2003 i jest pod dużym wpływem południowoeuropejskiej kultury kibiców[7].

Znanymi kibicami klubu są m.in.: muzyk Joakim Thåström[8], biznesmen Stefan Persson[9], astronauta Christer Fuglesang[10] i król Szwecji Karol XVI Gustaw[11].

Stadion edytuj

 
Stadion Olimpijski w Sztokholmie
 
Tele2 Arena

Piłkarze Djurgårdens IF swoje mecze rozgrywali na Stadionie Olimpijskim w Sztokholmie, który może pomieścić od 13 145 do 14 500 kibiców. Został wybudowany na Igrzyska Olimpijskie w 1912 roku. Po Igrzyskach na stadionie swoje mecze rozgrywał największy rywal zespołu Djurgårdens IF, czyli AIK Fotboll. Po ich wyprowadzce w 1936, stadion do 2013 był areną zmagań Djurgårdens IF. Obecnie mecze rozgrywane są na stadionie Tele2 Arena, który może pomieścić ponad 30 000 ludzi[12].

Zawodnicy edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Djurgårdens IF.

Obecny skład edytuj

31 stycznia 2023[13]
Nr Poz. Piłkarz
2 OB   Piotr Johansson
3 OB   Marcus Danielson
4 OB   Jesper Löfgren
5 OB   Elliot Käck
6 PO   Rasmus Schüller
7 PO   Magnus Eriksson (kapitan)
8 OB   Elias Andersson
9 PO   Haris Radetinac
10 NA   Joel Asoro
11 NA   Oliver Berg
12 OB   Theo Bergvall
13 PO   Hampus Finndell
14 PO   Besard Šabović
Nr Poz. Piłkarz
15 NA   Oskar Fallenius
16 NA   Victor Edvardsen
17 OB   Carlos Moros Gracia
18 NA   Jacob Bergström
19 OB   Pierre Bengtsson
20 PO   Isak Alemayehu Mulugeta
21 PO   Lucas Bergvall
22 PO   Wilmer Odefalk
23 PO   Gustav Wikheim
24 OB   Frank Odhiambo
30 BR   Tommi Vaiho
35 BR   Jacob Widell Zetterström
40 BR   André Picornell

Piłkarze na wypożyczeniu edytuj

Stan na 3 listopada 2020[1]
Nr Poz. Piłkarz
OB   Jacob Une Larsson (w Panetolikos GFS do 30 czerwca 2023)
OB   Axel Wallenborg (w Akademisk BK do 30 czerwca 2023)
Nr Poz. Piłkarz
PO   Albion Ademi (w IFK Värnamo do 31 grudnia 2023)

Czołowi strzelcy edytuj

Sezon Liga Gracz(e) Gole[14]
1999 Allsvenskan   Sharbel Touma 8
2000 Superettan   Samuel Wowoah 12
2001 Allsvenskan   Jones Kusi-Asare 7
2002   Kim Källström 12
2003   Kim Källström 14
2004   Andreas Johansson 11
2005   Jones Kusi-Asare 12
2006   Jones Kusi-Asare,   Mattias Jonson 6
2007   Thiago Quirino 8
2008   Sebastian Rajalakso 7
2009   Patrik Haginge,   Hrvoje Milić,   Sebastian Rajalakso,   Daniel Sjölund,   Christer Youssef 3
2010   Kennedy Igboananike 9
2011   Kennedy Igboananike,   Joona Toivio 6
2012    Erton Fejzullahu 7
2013   Amadou Jawo 12
2014    Erton Fejzullahu 9
2015   Nyasha Mushekwi 12
2016   Michael Olunga 12
2017   Magnus Eriksson 14
2018   Aliou Badji,   Tino Kadewere 8
2019   Mohamed Buya Turay 15
2020   Fredrik Ulvestad 11
2021   Edward Chilufya 8
2022   Victor Edvardsen 9

Europejskie puchary edytuj

Osobny artykuł: Djurgårdens IF (piłka nożna) w europejskich pucharach.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Djurgardens IF, [w:] baza Transfermarkt (drużyny) [dostęp 2020-11-03].
  2. ↑ Tele2 Arena. tele2arena.se. [dostęp 2020-11-03]. (szw.).
  3. ↑ a b AIK, DIF och Hammarby – hur ser supportrarna ut egentligen?. mecsweden.se, 2013-08-26. [dostęp 2020-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (szw.).
  4. ↑ a b DIF Fotbolls historia. dif.se. [dostęp 2020-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-04-09)]. (szw.).
  5. ↑ Djurgarden, czyli rywal szczególny. Nie tylko dla gwiazdy Lecha [online], sport.tvp.pl, 24 lutego 2023 [dostęp 2023-03-19] (pol.).
  6. ↑ Djurgården-Lech | UEFA Europa Conference League 2022/23 [online], UEFA.com [dostęp 2023-03-19] (ang.).
  7. ↑ Ultra Caos Stockholm. ultracaossthlm.se. [dostęp 2020-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (szw.).
  8. ↑ Mats Olsson: Thåström håller på Dif. expressen.se, 2004-11-07. [dostęp 2020-11-03]. (szw.).
  9. ↑ Martin Petersson: EXKLUSIVT: H&M-miljardären öppnar för att satsa i Djurgården: Hjärtat är där. fotbollskanalen.se, 2015-05-08. [dostęp 2020-11-03]. (szw.).
  10. ↑ Tobias Österberg, Linda Hjertén: Djurgården får stöd – från rymden. aftonbladet.se, 2009-05-28. [dostęp 2020-11-03]. (szw.).
  11. ↑ Robert Laul: Jag håller på Djurgården. aftonbladet.se, 2007-07-27. [dostęp 2020-11-03]. (szw.).
  12. ↑ För arrangörer. tele2arena.se. [dostęp 2020-11-03]. (szw.).
  13. ↑ Truppen [online], Djurgården Fotboll, 26 sierpnia 2020 [dostęp 2023-02-24].
  14. ↑ Tylko bramki zdobyte w lidze krajowej.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Djurgårdens_IF_(piłka_nożna)&oldid=73162801”