Dobra kultury (niem. Kulturgüter, ang. cultural resources) lub (w węższym znaczeniu nieobejmującym dóbr kultury i dzieł sztuki współczesnej) obiekty dziedzictwa kulturowego (ang. heritage assets lub ang. cultural heritage items, natomiast pojęcie cultural property oznacza ich materialną podgrupę - zabytki) – termin ten obejmuje wszystkie obiekty materialnego i niematerialnego dorobku danej kultury, w tym:

  • rzeczy materialne (zabytki),
  • dobra niematerialne takie jak język, zwyczaje czy zachowania i zjawiska religijne i etyczne.

Niektórzy uczeni dokonują podziału dóbr kultury na:

  • instrumentalne (pośrednie), które stanowią środki do osiągania innych dóbr,
  • autoteliczne (bezpośrednie), które są celem samym w sobie.

Dane dobro może spełniać obie te funkcje, np. wykształcenie można uznać zarówno za cel sam w sobie, jak i środek do osiągnięcia kariery, czy prestiżu.

Podział obiektów dziedzictwa kulturowego edytuj

Obiekty dziedzictwa kultury materialnej (zabytki) edytuj

Zabytkiem (obiektem dziedzictwa kultury materialnej) jest każdy przedmiot ruchomy lub nieruchomy, dawny lub współczesny, mający znaczenie dla dziedzictwa i rozwoju kulturowego ze względu na wartość historyczna lub artystyczną. Zabytki dzielą się na ruchome (obrazy, rzeźby itp.) i nieruchome (cmentarze, pola bitewne itp.).

Obiekty dziedzictwa kultury niematerialnej edytuj

Obiekty dziedzictwa kultury niematerialnej obejmują język (ustawa o języku polskim do dóbr kultury zalicza język polski), dzieła literackie i muzyczne (ale nie rękopisy lub egzemplarze ich dawnych lub rzadkich wydań, zaliczane do zabytków), folklor niematerialny, taniec, usługi, zwyczaje czy zachowania i zjawiska religijne i etyczne, z zakresu postaw, idei, doktryn, czy świadomości ludzkiej.

Zobacz też edytuj

Linki zewnętrzne edytuj