Dokumentacja powykonawcza
Dokumentacja powykonawcza – dokumentacja budowy z naniesionymi zmianami dokonanymi w toku wykonywania robót oraz geodezyjnymi pomiarami powykonawczymi. Przedmiotowa definicja tego pojęcia zawarta jest w prawie budowlanym (art. 3 pkt 14 PB). Przygotowanie tej dokumentacji należy do podstawowych obowiązków kierownika budowy (art. 22 pkt 8 PB). Dokumentacja powykonawcza (razem z innymi dokumentami), po zakończeniu budowy i oddaniu obiektu budowlanego do użytkowania, podlega przekazaniu przez inwestora na rzecz właściciela lub zarządcy danej nieruchomości (art 60 PB). Właściciel ten lub zarządca są zobowiązani przechowywać dokumentację powykonawczą (wraz z pozostałymi dokumentami) przez cały okres istnienia obiektu budowlanego (art 63 PB)[1][2].
Na dokumentację powykonawczą składają się więc następujące elementy[1][2]:
- dokumentacja budowy (art. 3 pkt 13 PB) z naniesionymi zmianami dokonanymi w toku wykonywania robót
- pozwolenie na budowę wraz z załączonym projektem budowlanym
- dziennik budowy
- protokoły odbiorów częściowych i końcowych
- rysunki i opisy służące realizacji obiektu (w miarę potrzeby)
- operaty geodezyjne
- książki obmiaru
- dziennik montażu (przed 27 stycznia 2023 r., tylko dla przypadku realizacji obiektu budowlanego metodą montażu)
- geodezyjne pomiary powykonawcze.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351).
- ↑ a b Wykonywanie dokumentacji powykonawczej. www.inzynierbudownictwa.pl – Inżynier Budownictwa. [dostęp 2011-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-12)].
