Dolina Środkowej Pilicy

Dolina Środkowej Pilicy (kod PLH100008) – specjalny obszar ochrony siedlisk sieci Natura 2000, zlokalizowany na terenie województwa łódzkiego[1].

Dolina Środkowej Pilicy
kod: PLH100008
specjalny obszar ochrony siedlisk
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Mezoregion

Wyżyna Przedborska

Powierzchnia

3787.43[1][2]

Położenie na mapie gminy Aleksandrów
Mapa konturowa gminy Aleksandrów, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Dolina Środkowej Pilicy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Dolina Środkowej Pilicy”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Dolina Środkowej Pilicy”
Położenie na mapie powiatu piotrkowskiego
Mapa konturowa powiatu piotrkowskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Dolina Środkowej Pilicy”
Ziemia51°13′02,280″N 19°54′46,080″E/51,217300 19,912800

Obszar obejmuje powierzchnię 3787,43 ha[1][2]

Teren składający się z trzech powiązanych ze sobą enklaw wyznaczony został w celu długotrwałego zabezpieczenia naturalnych siedlisk życia oraz populacji zagrożonych wymarciem gatunków zwierząt (z wyłączeniem ptaków)[1] takich jak: bóbr europejski Castor fiber, koza Cobitis taenia, kumak nizinny Bombina bombina, skójka gruboskorupowa Unio crassus, traszka grzebieniasta Triturus cristatus (Triturus cristatus cristatus), trzepla zielona Ophiogomphus cecilia, wydra Lutra lutra[1].

Sidliska pod ochroną edytuj

  • wydmy śródlądowe z murawami napiaskowymi (Corynephorus, Agrostis)
  • starorzecza i naturalne eutroficzne zbiorniki wodne ze zbiorowiskami z Nympheion, Potamion
  • zalewane muliste brzegi rzek z roślinnością Chenopodion rubri p.p. i Bidention p.p.
  • suche wrzosowiska (Calluno-Genistion, Pohlio Callunion, Calluno-Arctostaphylion)
  • ciepłolubne, śródlądowe murawy napiaskowe (Koelerion glaucae)
  • murawy kserotermiczne (Festuco-Brometea i ciepłolubne murawy z Asplenion septentrionalis Festucion pallentis)
  • górskie i niżowe murawy bliźniczkowe (Nardion – płaty bogate florystycznie)
  • ziołorośla górskie (Adenostylion alliariae) i ziołorośla nadrzeczne (Convolvuletalia sepium)
  • niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie (Arrhenatherion elatioris)
  • torfowiska przejściowe i trzęsawiska (przeważnie z roślinnością z Scheuchzerio-Caricetea)
  • grąd środkowoeuropejski i subkontynentalny (Galio-Carpinetum, Tilio-Carpinetum)
  • bory i lasy bagienne (Vaccinio uliginosi Betuletum pubescentis, Vaccinio uliginosi Pinetum, Pino mugo-Sphagnetum, Sphagno girgensohnii-Piceetum) i brzozowo-sosnowe bagienne lasy borealne
  • łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Salicetum albo-fragilis, Populetum albae, Alnenion glutinoso-incanae) i olsy źródliskowe
  • łęgowe lasy dębowo-wiązowo-jesionowe (Ficario-Ulmetum)

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 3 kwietnia 2023 r. w sprawie specjalnego obszaru ochrony siedlisk Dolina Środkowej Pilicy (PLH100008) (Dz.U. z 2023 r. poz. 1038)
  2. a b N2K PLH020050 dataforms [online], natura2000.eea.europa.eu [dostęp 2023-09-09].