Dolne Maliki
 |
Ten artykuł od 2012-08 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Dolne Maliki – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim, w gminie Stara Kiszewa[3][4].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2006) |
100 |
| Strefa numeracyjna |
58 |
| Kod pocztowy |
83-430[2] |
| Tablice rejestracyjne |
GKS |
| SIMC |
0172882 |
Położenie na mapie gminy Stara Kiszewa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kościerskiego  | |
 53°59′49″N 18°15′53″E/53,996944 18,264722[1]
| |
Wieś wchodzi w skład sołectwa Górne Maliki[5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Etymologia edytuj
Nazwa wsi pochodzi od nazwy osobowej Malik, Małek. Po rozdziale wsi w XVIII wieku wprowadzono człony odróżniające podzielone części Dolne i Górne Maliki[6].
Historia edytuj
1319 – Pierwsza wzmianka w której wymieniono nazwę wsi występuje w dokumencie potwierdzającym granice posiadłości cystersów pelplińskich.
1402 - 1409 – W księdze czynszowej biskupa Jana Kropidły odnotowano, iż wieś obciążona była dziesięciną z 36 łanów.
1415 – Maliki płaciły dziesięcinę w wysokości 4,5 grzywny, co pozwala ustalić obszar objęty opłatą na 36 łanów.
1437 – W rejestrze czynszów Wójtostwa Tczewskiego Okręgu Kiszewskiego Maliki występowały jako wieś chłopska Zakonu, która liczyła 24 zasiedlone łany i karczmę, chłopi byli zobowiązani do opłaty w wysokości 1/2 grzywny czynszu.
1452 – W wykazie rycerzy, którzy dochowali wierności Zakonowi odnotowano Jhenigena von Malkow.
1534 – W rejestrze dziesięcin biskupich Maliki odnotowane były obok Garczyna, nie były obciążone dziesięciną.
1570 – Pobór zapłacono z 2 łanów. We wsi znajdował się niezasiedlony folwark, dwóch rybaków. Chłopi zobowiązani byli do opłaty 20 gr. podatku od łanu. Maliki wchodziły w skład parafii pogódzkiej.
1648 – Maliki odnotowano jako dobra szlacheckie podzielone na dwie części. Właścicielem pierwszej był pan Pałubicki (właściciel Pałubina), drugiej Czapiewscy i inni.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 25302
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 230 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ GUS: Przeglądanie Krajowego Rejestru Teryt. [w:] Urzędowy Rajestr Teryt [on-line]. [dostęp 2020-08-21].
- ↑ MAiC. Rozporządzenie z dnia 13 grudnia 2012 r.. „[w:] (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636)”.
- ↑ Urząd Gminy Stara Kiszewa: Jednostki pomocnicze gminy Stara Kiszewa. [w:] BIP Urzędu Gminy Stara Kiszewa [on-line]. [dostęp 2020-08-21].
- ↑ Kazimierz Rymut: Nazwy miejscowe Polski: historia, pochodzenie, zmiany - praca zbiorowa pod redakcją Kazimierza Rymuta [T. 1-6 i 9]. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN. ISBN 83-85579-29-X.