Dolny Śląsk (prowincja)
Prowincja Dolny Śląsk (niem. Provinz Niederschlesien) – prowincja pruska utworzona uchwałą sejmu pruskiego z 14 października 1919 roku z zachodniej części prowincji śląskiej, ze stolicą we Wrocławiu. Dopiero 25 lipca weszła w życie ustawa wykonawcza.
| 1919–1938 1941–1945 | |||||
| |||||
.svg)
| |||||
| Stolica | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Typ państwa |
Prowincja pruska | ||||
| Powierzchnia • całkowita |
| ||||
| Liczba ludności (1933) • całkowita • gęstość zaludnienia |
| ||||
Oprócz ziem śląskich obejmowała także część Łużyc i ziemię kłodzką. Dzieliła się na dwie rejencje: wrocławską i legnicką. 21 III 1938 połączona z prowincją Górny Śląsk, od 1941 znowu oddzielna prowincja.
Jej powierzchnia wynosiła 26 615 km². W 1925 zamieszkiwało ją 3,126 mln ludzi[2].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Preußische Provinz Schlesien. [dostęp 2015-04-18]. (niem.).
- ↑ J. Nowosielska-Sobel, G. Sobel: Dolny Śląsk w latach 1918–1945, [w:] Dolny Śląsk. Monografia historyczna, pod red. W. Wrzesińskiego, Wrocław 2006, s. 507.