Dominik Landertinger

Dominik Landertinger (ur. 13 marca 1988 w Braunau am Inn) – austriacki biathlonista, czterokrotny medalista igrzysk olimpijskich i pięciokrotny medalista mistrzostw świata.

Dominik Landertinger

Data i miejsce urodzenia	13 marca 1988 Braunau am Inn
Klub	HSV Hochfilzen
Debiut w PŚ	13.12 2007 Pokljuka (18. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze punkty w PŚ	13.12 2007 Pokljuka (18. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze podium w PŚ	17.01 2009 Ruhpolding (2. miejsce – sprint)
Dorobek medalowy
Reprezentacja Austria Igrzyska olimpijskie srebro Vancouver 2010 sztafeta srebro Soczi 2014 sprint brąz Soczi 2014 sztafeta brąz Pjongczang 2018 b.indywidualny Mistrzostwa świata złoto Pjongczang 2009 b. masowy srebro Pjongczang 2009 sztafeta srebro Oslo 2016 b.indywidualny brąz Hochfilzen 2017 sztafeta brąz Anterselva 2020 b.indywidualny Mistrzostwa świata juniorów złoto Martell 2007 sztafeta srebro Martell 2007 sprint srebro Presque Isle 2006 sztafeta brąz Presque Isle 2006 b.indywidualny Puchar Świata 3. miejsce 2012/2013 Puchar Świata (Bieg masowy) Mała kryształowa kula 2008/2009 Puchar Świata (Bieg indywidualny) 3. miejsce 2015/2016
Strona internetowa

Kariera

Landertinger trenuje biathlon od 1999 roku. W 2004 roku wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Haute Maurienne, zajmując dziewiąte miejsce w biegu indywidualnym i jedenaste w sztafecie. Podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata juniorów w Presque Isle zdobył w tych konkurencjach odpowiednio brązowy i srebrny medal. Ponadto na mistrzostwach świata juniorów w Martell w 2007 roku zwyciężył w sztafecie, a w sprincie był drugi.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 13 grudnia 2007 roku w Pokljuce, zajmując 18. miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 17 stycznia 2009 roku w Ruhpolding, kończąc rywalizację w sprincie na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzielił dwóch Norwegów: Ole Einara Bjørndalena i Emila Hegle Svendsena. W kolejnych startach jeszcze wielokrotnie stawał na podium, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa: 21 lutego 2009 roku Pjongczangu i 27 marca 2010 roku w Chanty-Mansyjsku był najlepszy w biegu masowym. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2012/2013, kiedy zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej, za Francuzem Martinem Fourcade'em i Emilem Hegle Svendsenem. Ponadto w sezonie 2008/2009 zdobył Małą Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji biegu masowego, a w sezonie 2015/2016 był trzeci w klasyfikacji biegu indywidualnego.

Pierwsze medale wśród seniorów wywalczył na mistrzostwach świata w Pjongczangu w 2009 r. Najpierw zwyciężył w biegu masowym, zostając pierwszym w historii austriackim mistrzem świata w tej konkurencji. W zawodach tych wyprzedził swego rodaka, Christopha Sumanna i Rosjanina Iwana Czeriezowa. Dzień później, wspólnie z Danielem Mesotitschem, Simonem Ederem oraz Christophem Sumanem zdobył srebrny medal w sztafecie. Osiągnięcie ze sztafety Austriacy w tym samym składzie powtórzyli rok później, na igrzyskach olimpijskich w Vancouver. Indywidualnie najlepszy wynik osiągnął w starcie masowym, w którym był siódmy.

Kolejne medale wywalczył na igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku. Zdobył swój pierwszy indywidualny medal olimpijski, zajmując drugą lokatę w sprincie, w którym rozdzielił Ole Einara Bjørndalena i Czecha Jaroslava Soukupa. Był tam również piąty w biegu indywidualnym, dziesiąty w biegu pościgowym, siódmy w masowym, a razem z kolegami zdobył brązowy medal w sztafecie.

Z mistrzostw świata w Kontiolahti w 2015 roku wrócił bez medalu, jednak na podium stanął podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Oslo. Zajął wtedy drugie miejsce w biegu indywidualnym, plasując się między Martinem Fourcade'em i Simonem Ederem. Blisko medalu był też w sztafecie, jednak drużyna Austrii tym razem zajęła czwarte miejsce. Na podium w sztafecie Austriacy powrócili w 2017 roku, zajmując trzecie miejsce na mistrzostwach świata w Hochfilzen.

Medal zdobył również na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku, gdzie był trzeci w biegu indywidualnym. Lepsi okazali się tylko Norweg Johannes Thingnes Bø oraz reprezentujący Słowenię Jakov Fak. W pozostałych biegach plasował się poza czołową dziesiątką, a w sztafecie reprezentacja Austrii ponownie zajęła czwarte miejsce, przegrywając walkę o podium z Niemcami. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Östersund w żadnym ze startów indywidualnych nie znalazł się w pierwszej dwudziestce, a w sztafecie tym razem był ósmy.

Osiągnięcia w biathlonie

Igrzyska olimpijskie

Rok	Miejscowość	Konkurencje
		IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
2010	Vancouver	23.	34.	14.	7.	2.	nd.	nd.
2014	Soczi	5.	2.	10.	7.	3.	–	nd.
2018	Pjongczang	3.	25.	26.	12.	4.	–	nd.

Mistrzostwa świata

Rok	Miejscowość	Konkurencje
		IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
2009	Pjongczang	6.	17.	34.	1.	2.	–	nd.
2011	Chanty-Mansyjsk	16.	49.	46.	–	9.	7.	nd.
2012	Ruhpolding	15.	28.	31.	24.	5.	–	nd.
2013	Nové Město	14.	15.	5.	6.	5.	17.	nd.
2015	Kontiolahti	28.	39.	15.	24.	5.	–	nd.
2016	Oslo	2.	9.	14.	15.	4.	5.	nd.
2017	Hochfilzen	26.	17.	21.	7.	3.	9.	nd.
2019	Östersund	48.	21.	34.	–	8.	17.	–
2020	Rasen-Antholz	3.	31.	40.	17.	6.	8.	–

Mistrzostwa świata juniorów

Rok	Miejscowość	Konkurencje
		IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
2004	Haute-Maurienne	9.	DNF	–	nd.	11.	nd.	nd.
2005	Kontiolahti	7.	DSQ	–	nd.	4.	nd.	nd.
2006	Presque Isle	3.	22.	22.	nd.	2.	nd.	nd.
2007	Martell	33.	2.	4.	nd.	1.	nd.	nd.
2008	Ruhpolding	11.	30.	14.	nd.	4.	nd.	nd.

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2007/2008	61.
2008/2009	11.
2009/2010	6.
2010/2011	34.
2011/2012	33.
2012/2013	3.
2013/2014	4.
2014/2015	22.
2015/2016	9.
2016/2017	16.
2017/2018	41.
2018/2019	34.
2019/2020	45.

Miejsca na podium w zawodach chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	17 stycznia	2009	Ruhpolding	Sprint na 10 km	2.	0+0	23:59,2	+33,4	Ole Einar Bjørndalen
2.	18 stycznia	2009	Ruhpolding	Bieg pościgowy na 12,5 km	3.	1+1+0+0	37:03,9	+46,5	Ole Einar Bjørndalen
3.	25 stycznia	2009	Rasen-Antholz	Bieg masowy na 15 km	2.	1+2+0+0	37:20,1	+0,2	Christoph Stephan
4.	21 lutego	2009	Pjongczang	Bieg masowy na 15 km	1.	2+0+0+1	38:32,5	–	–
5.	29 marca	2009	Chanty-Mansyjsk	Bieg pościgowy na 12,5 km	2.	0+0+0+1	37:26,5	+12,1	Simon Eder
6.	19 grudnia	2009	Pokljuka	Sprint na 10 km	2.	1+0	28:21,1	+11,1	Iwan Czeriezow
7.	23 stycznia	2010	Rasen-Antholz	Sprint na 10 km	2.	0+1	24:33,4	+6,0	Arnd Peiffer
8.	24 stycznia	2010	Rasen-Antholz	Bieg pościgowy na 12,5 km	3.	1+1+1+0	32:10,1	+19,7	Daniel Mesotitsch
9.	27 marca	2010	Chanty-Mansyjsk	Bieg masowy na 15 km	1.	1+0+0+0	38:19,8	–	–
10.	13 stycznia	2011	Ruhpolding	Bieg indywidualny na 20 km	3.	0+0+0+1	51:03,1	+23,7	Emil Hegle Svendsen
11.	28 listopada	2012	Östersund	Bieg indywidualny na 20 km	2.	0+1+0+0	50:57,0	+12,3	Martin Fourcade
12.	17 marca	2013	Chanty-Mansyjsk	Bieg masowy na 15 km	2.	0+0+1+0	42:05,3	+13,9	Martin Fourcade
13.	23 marca	2014	Oslo	Bieg masowy na 15 km	2.	0+0+0+0	41:06,9	+7,0	Martin Fourcade
14.	19 grudnia	2014	Pokljuka	Sprint na 10 km	2.	0+0	23:30,5	+11.9	Anton Szypulin
15.	10 marca	2016	Oslo	Bieg indywidualny na 20 km	2.	0+0+0+0	49:19,0	+5,1	Martin Fourcade
16.	19 lutego	2020	Rasen-Antholz	Bieg indywidualny na 20 km	3.	0+0+0+1	49:43,1	+1:22,1	Martin Fourcade

Osiągnięcia w biegach narciarskich

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Sezon 2011/2012
				RT															TdS																	FPŚ	punkty
-	117	42	dns	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 31-100 Dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował TdS – Tour de Ski DNS – Zawodnik został zgłoszony do biegu, ale w nim nie wystartował DNF – Zawodnik nie ukończył biegu

Bibliografia

• Profil na stronie IBU. data.biathlonworld.com. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
• Dominik Landertinger. [dostęp 2010-10-11].
• Profil zawodnika. biathlon.com.ua. [dostęp 2011-01-13]. (ang.).
• Dominik Landertinger Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2019-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-19)]. (ang.).