Douglas O-46
Douglas O-46 – amerykański samolot rozpoznawczy z 1936 roku.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
górnopłat o konstrukcji mieszanej ze stały podwoziem |
| Załoga |
2 osoby |
| Historia | |
| Lata produkcji |
1936–1937 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
silnik Pratt & Whitney R-1535 |
| Moc |
725 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
13,9 m |
| Długość |
10,6 m |
| Wysokość |
3,18 m |
| Powierzchnia nośna |
30,84 m² |
| Masa | |
| Własna |
2166 kg |
| Startowa |
3011 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
275 km/h |
| Pułap |
7360 m |
| Zasięg |
1022 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 x karabin maszynowy wz. Browning kal. 7,62 mm | |
| Użytkownicy | |
| Stany Zjednoczone | |
| Rzuty | |
| |
O-46 był ostatnim samolotem rozpoznawczym z długiej serii wytwórni Douglas. Już w trakcie przyjęcia do służby był maszyną przestarzałą i nie dorównującą samolotom potencjalnego przeciwnika. W czasie wojny był wykorzystywany do lotów rozpoznawczych za linią frontu.
Dużą wadą samolotu była niska prędkość i nieprzystosowanie do lądowania na lotniskach polowych. Z tego powodu samolot ulegał częstym awariom.
Historia edytuj
Pierwszy e-46A wzbił się w powietrze w październiku 1934 roku. Do 1937 roku amerykańskim siłom powietrznym dostarczono 90 maszyn tego typu.
2 samoloty zostały zniszczone podczas japońskiego ataku na Clark Field na Filipinach 8 grudnia 1941 roku. W 1942 roku maszyny zostają wycofane z frontu i przekazane do szkolenia pilotów.
Literatura edytuj
- Francillion René J, McDonnell Douglas Aircraft, London 1979.