Dryocopus
Dryocopus – rodzaj ptaków z podrodziny dzięciołów (Picinae) w rodzinie dzięciołowatych (Picidae).
| Dryocopus[1] | |||
| Boie, 1826[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – dzięcioł smugoszyi (D. pileatus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
Dryocopus | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Picus martius Linnaeus, 1758 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Zasięg występowania edytuj
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Ameryce[12].
Morfologia edytuj
Długość ciała 30–55 cm; masa ciała 150–370 g[12].
Systematyka edytuj
Etymologia edytuj
- Dryocopus: gr. δρυοκοπος druokopos „dzięcioł”, od δρυς drus, δρυος druos „drzewo”; κοπος kopos „bicie”, od κοπτω koptō „uderzać”[13].
- Carbonarius: łac. carbonarius „palnik na węgiel drzewny” (tj. czarny, sczerniały), od carbo, carbonis „węgiel drzewny”[13]. Gatunek typowy: Picus martius Linnaeus, 1758
- Dryotomus: gr. δρυοτομος druotomos „drwal”, od δρυς drus, δρυος druos „drzewo”; τεμνω temnō „ciąć”[13]. Gatunek typowy: Picus martius Linnaeus, 1758.
- Dryocolaptes: łac. dryocolaptes „dzięcioł”, od gr. δρυοκολαπτης druokolaptēs „dzięcioł”, od δρυς drus, δρυος druos „drzewo”; κολαπτης kolaptēs „dłuto”, od κολαπτω kolaptō „dłutować”[13]. Gatunek typowy: Picus martius Linnaeus, 1758.
- Dryopicos: gr. δρυς drus, δρυος druos „drzewo”; nowogr. πικος pikos „dzięcioł”, od łac. picus „dzięcioł”[13]. Gatunek typowy: Picus martius Linnaeus, 1758.
- Hylatomus: gr. ὑλοτομος hulotomos „drwal”, od ὑλη hulē „las”; τεμνω temnō „ciąć”[13]. Gatunek typowy: Picus pileatus Linnaeus, 1758.
- Ceophloeus: gr. κεω keō „dzielić”; φλοιος phloios „zdzierać korę”[13]. Gatunek typowy: Picus lineatus Linnaeus, 1758.
- Phloeotomus: gr. φλοιος phloios „kora drzewa”, od φλεω phleō „obfitować”; τεμνω temnō „ciąć”[13]. Gatunek typowy: Picus pileatus Linnaeus, 1758.
- Thriponax: gr. θριψ thrips, θριπος thripos „kornik”; αναξ anax, ανακτος anaktos „lord, władca”[13]. Gatunek typowy: Picus javensis Horsfield, 1821.
- Neophloeotomus: gr. νεος neos „nowy”; rodzaj Phloeotomus Cabanis & F. Heine, Sr., 1863[13]. Gatunek typowy: Phloeotomus schulzii Cabanis, 1883.
Podział systematyczny edytuj
Do rodzaju należą następujące gatunki[14]:
- Dryocopus pileatus (Linnaeus, 1758) – dzięcioł smugoszyi
- Dryocopus lineatus (Linnaeus, 1766) – dzięcioł czerwonoczuby
- Dryocopus schulzii (Cabanis, 1883) – dzięcioł żałobny
- Dryocopus javensis (Horsfield, 1821) – dzięcioł białobrzuchy
- Dryocopus hodgei (Blyth, 1860) – dzięcioł andamański
- Dryocopus martius (Linnaeus, 1758) – dzięcioł czarny
Przypisy edytuj
- ↑ Dryocopus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ F. Boie. Generalübericht der ornithologischen Ordnunegn, Familien und Gattunegen. „Isis von Oken”. 1826, s. kol. 977, 1826. (niem.).
- ↑ J.J. Kaup: Skizzirte Entwickelungs-Geschichte und natürliches System der europäischen Thierwelt: Erster Theil welcher die Vogelsäugethiere und Vögel nebst Andeutung der Entstehung der letzteren aus Amphibien enthält. Darmstadt: In commission bei Carl Wilhelm Leske, 1829, s. 131. (niem.).
- ↑ W. Swainson: Picidae. W: J. Richardson, W. Swainson: Fauna boreali-americana, or, The zoology of the northern parts of British America: containing descriptions of the objects of natural history collected on the late northern land expeditions under command of Captain Sir John Franklin, R.N.. Cz. 2: The Birds. Londyn: John Murray, 1831, s. 301. (ang.).
- ↑ F.O. Morris. A new system of nomenclature, illustrated by a list of British birds. „The Naturalist”. 2 (9), s. 124, 1837. (ang.).
- ↑ A. Malherbe. Nouvelle classification des picinées ou pics, devant sertir de base a une monographie de ces oiseaux grimpeurs, accompagnée de planches peintes. „Mémoires de l’Académie nationale de Metz”. 30, s. 320, 1849. (fr.).
- ↑ S.F. Baird: Reports of explorations and surveys, to ascertain the most practicable and economical route for a railroad from the Mississippi River to the Pacific Ocean. Cz. 9. Washington: A.O.P. Nicholson, Printer, 1858, s. xxviii, 107. (ang.).
- ↑ J. Cabanis. Uebersicht der im Berliner Museum befindlichen Vögel von Costa Rica. „Journal für Ornithologie”. 10, s. 176, 1862. (niem.).
- ↑ Cabanis i Heine 1863 ↓, s. 102.
- ↑ Cabanis i Heine 1863 ↓, s. 105.
- ↑ R. Dabbene. Nüuveau genre et d’üne noüvelle espéce de pic provenant; du nord-ouest de la république Argentine. „Anales del Museo Nacional de Historia Natural de Buenos Aires”. 27, s. 76, 1915. (fr.).
- ↑ a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Woodpeckers (Picidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.picida1.01. [dostęp 2020-06-25]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Picini Leach, 1820 (Wersja: 2020-05-18). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-06-25].
Bibliografia edytuj
- J. Cabanis & F. Heine: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. T. 4: Klettervögel. Cz. 2: Spechte. Halberstadt: In Commission bei R. Frantz, 1863, s. 3–179. (niem.).
Identyfikatory zewnętrzne: