Dryophytes chrysoscelis

Dryophytes chrysoscelisgatunek płaza bezogonowego z rodziny rzekotkowatych (Hylidae).

Dryophytes chrysoscelis
Cope, 1880
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

rzekotkowate

Podrodzina

Hylinae

Rodzaj

Dryophytes

Gatunek

D. chrysoscelis

Synonimy
  • Hyla femoralis chrysoscelis Cope, 1880[1]
  • Hyla versicolor chrysoscelisStrecker, 1910[2]
  • Hyla versicolor sandersi Smith & Brown, 1947[3]
  • Hyla chrysoscelisJohnson, 1966[4]
  • Hyla (Dryophytes) chrysoscelisFouquette & Dubois, 2014[5]
  • Dryophytes chrysoscelisDuellman, Marion & Hedges, 2016[6]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[7]

Durham, Karolina Północna, USA
Durham, Karolina Północna, USA

Taksonomia edytuj

Gatunek bardzo przypomina D. versicolor, dlatego też często w piśmiennictwie traktuje się je jak synonimy[7]. Jednakże za rozdzieleniem ich przemawia kariotyp[7], rozmiar erytrocytów we krwi[7] i wydawane dźwięki[7].

Występowanie edytuj

D. chrysoscelis posiada szeroki zasięg występowania. Obejmuje on południową Kanadę i wschodnie Stany Zjednoczone[8][7]. Zwierzę zamieszkuje różnorodne obszary, jak lasy i ich obrzeża, tereny porośnięte krzewami, winnice[7].

Rozmnażanie edytuj

Płazy te nie upodobały sobie do rozmnażania jednego rodzaju zbiornika wodnego, wykorzystując w tym celu zarówno zbiorniki stałe, jak i okresowe[7]. Następne pokolenie dojrzewa na mokradłach, na terenach podmokłych i w niewielkich stawach[7]. Ważna jest obfita roślinność na brzegu[7].

Status edytuj

Nie obliczono liczebności całkowitej populacji tego gatunku[7]. Wydaje się jednak, że utrzymuje się ona na niezmiennym poziomie[7]. Zwierzę natomiast sprawia wrażenie pospolitego[7]. Nie uważa się więc, by był zagrożony wyginięciem[7]. Nie podejmuje się więc żadnych kroków w celu ochrony, nie uważając takich działań za potrzebne[7].

Przypisy edytuj

  1. E.D. Cope. On the zoological position of Texas. „Bulletin of the United States National Museum”. 17, s. 29, 1880. (ang.). 
  2. J.K. Strecker. Description of a new solitary spadefoot (Scaphiopus hurterii) from Texas, with other herpetological novelties. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 23, s. 117, 1910. (ang.). 
  3. H.M. Smith & B.C. Brown. The Texan subspecies of the treefrog, Hyla versicolor. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 60, s. 48, 1947. (ang.). 
  4. C. Johnson. Species recognition in the Hyla versicolor complex. „Texas Journal of Science”. 18, s. 361, 1966. (ang.). 
  5. M.J. Fouquette Jr. & A. Dubois: A Checklist of North American Amphibians and Reptiles. Wyd. Seventh Edition. Cz. 1: Amphibians. Bloomington: XLibris, 2014, s. 336. (ang.).
  6. W.E. Duellman, A.B. Marion & S.B. Hedges. Phylogenetics, classification, and biogeography of the treefrogs (Amphibia: Anura: Arboranae). „Zootaxa”. 4104 (1), s. 23, 2016. DOI: 10.11646/zootaxa.4104.1.1. (ang.). 
  7. a b c d e f g h i j k l m n o IUCN SSC Amphibian Specialist Group, Dryophytes chrysoscelis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2017-3 [dostęp 2017-12-31] (ang.).
  8. mapa zasięgu według IUCN. [dostęp 2009-12-12]. (ang.).