Duane Hanson (ur. 17 stycznia 1925 w Alexandrii, zm. 6 stycznia 1996 w Boca Raton) – amerykański artysta, rzeźbiarz słynący z hiperrealistycznych prac ukazujących naturalnej wielkości ludzi, wykorzystujący różne materiały, m.in. poliester, włókno szklane, winyl i brąz. Jego prace często powiązywane są z pop-artem, ale głównie wpisują się w zjawisko hiperrealizmu[1].

Duane Hanson
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 stycznia 1925
Alexandria, Minnesota

Data i miejsce śmierci

6 stycznia 1996
Boca Raton, Floryda

Narodowość

amerykańska

Dziedzina sztuki

rzeźba

Epoka

hiperrealizm

Życiorys edytuj

Duane Hanson urodził się 17 stycznia 1925 roku w Alexandrii w stanie Minnesota. Po uczęszczaniu do Luther College i University of Washington, ukończył Macalaster College w 1946 roku. Po okresie nauczania w średniej szkole plastycznej otrzymał tytuł magistra sztuk pięknych na Cranbrook Academy of Art w Bloomfield Hills w 1951. Zmarł 6 stycznia 1996 roku w Boca Raton na Florydzie.

Twórczość edytuj

Około 1966 Hanson zaczął tworzyć figuralne odlewy wykorzystując włókno szklane i winyl. Pierwszymi pracami, które przyniosły mu rozgłos, były figury zgrupowane w żywe obrazy, zazwyczaj ukazujące tematy związane z brutalnością i przemocą, nieco podobne do prac Edwarda Kienholza. Należą do nich dzieła takie jak: Abortion (1966), inspirowana horrorem zakulisowych procedur czy Accident (1967) ukazujący wypadek motocyklowy. Inne prace, które poruszały problem przemocy fizycznej oraz drażliwe kwestie społeczne w latach 60 to Riot (1967), Football Players (1969), and Vietnam Scene (1969).

Od początku lat 70. Duane Hanson zaczął tworzyć zaskakująco realistyczne rzeźby ukazujące ludzi z amerykańskiej klasy średniej. Nadal były one naturalnej wielkości, ubrane i wyposażone w różnego rodzaju prawdziwe gadżety. W przeciwieństwie do wcześniejszych prac były to pojedyncze bądź podwójne figury. Ponadto, podczas gdy wcześniejsze prace były bardziej zwarte przestrzennie, te późniejsze pozbawione są granic między rzeźbą a widzem. Stały się częścią przestrzeni, w której porusza się odbiorca. W niektórych przypadkach do tego stopnia, że zwiedzający nie zdawali sobie sprawy, że mijają dzieła sztuki, a nie prawdziwych ludzi, jak np. w przypadku Seated Artist, Museum Guard, Janitor czy Old Couple on a Bench[2].

Prace, będące odlewami z żywych modeli, wykonane były z włókna szklanego (żywicy poliestrowej wzmocnionej włóknem szklanym), następnie malowane tak by stworzyć wrażenie prawdziwej skóry z widocznymi żyłami, skazami, a nawet włosami. Hanson ubierał następnie rzeźby w odzież znalezioną w second-handach, w teatralny sposób aranżował całą scenę wykorzystując swojego rodzaju ready-mades, czyli np. prawdziwy aparat fotograficzny, koszyk czy siatki z zakupami.

Chociaż krytycy mogą przyrównywać jego prace od postaci z muzeum figur woskowych, zawartość jego rzeźb jest bardziej złożona i wyrazista. Nie ma na celu jedynie w hipperealistyczny sposób ukazać ludzką postać, próbuje ukazać raczej ich wnętrze, pustkę, samotność i rzeczywistość ich życia. Jego prace zawierały w sobie społeczny komentarz i mogą być postrzegane jako nowoczesne analogie do problemów poruszanych przez XIX-wiecznych francuskich realistów, takich jak Honere Daumier czy Jean Francois Millet, których Hanson podziwiał.

Przypisy edytuj

  1. Is Duane Hanson the Phidias of Our Time?, Kimmelman, Michael. The New York Times. 27 February 1994.
  2. Duane Hanson Biography and his Art work.

Linki zewnętrzne edytuj