Dusicielowate, dusiciele (Boidae) – rodzina węży.

Dusicielowate
Boidae[1]
Gray, 1825
Ilustracja
Epicrates cenchria cenchria
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Rząd

łuskonośne

Podrząd

węże

Infrarząd

Alethinophidia

Rodzina

dusicielowate

Podrodziny

Charakterystyka edytuj

Dusiciele posiadają szczątkowy pas miednicowy, bardzo silnie zredukowane kończyny tylne i dobrze rozwinięte płuca. Ich oczy mają pionową źrenicę. Czaszka charakteryzuje się dużą ruchomością kości, zwłaszcza szczęk, co umożliwia szerokie otwieranie paszczy. Kości są połączone długimi ścięgnami[2].

Systematyka edytuj

Systematyka zgodna z ITIS edytuj

Obecnie rodzina ta nie jest dzielona na podrodziny i zaliczane są do niej tylko gatunki z dawnej podrodziny Boinae. Gatunki z podrodziny Erycinae (Bonaparte, 1831) są obecnie zaliczane do dwóch odrębnych rodzin (Charinidae Gray, 1849 oraz Erycidae Bonaparte, 1831); dodatkowo z dusicielowatych zostały wydzielone odrębne rodziny Calabariidae Gray (1858), Candoiidae Pyron, Reynolds i Burbrink (2014) oraz Sanziniidae Romer (1956)[1][3]

Aktualna systematyka rodziny dusicielowatych:

Tradycyjna systematyka edytuj

Tradycyjnie do tej rodziny zaliczano 5 podrodzin obejmujących ponad 20 rodzajów węży:

Inne systematyki edytuj

W nowszych klasyfikacjach podrodziny Pythoninae, Bolyeriinae i Loxoceminae często podnosi się do rangi rodzin, tym samym wyłączając je z rodziny Boidae[4][5][6]; z drugiej strony do dusicielowatych mogą należeć rodzaje Ungaliophis i Exiliboa, dawniej uznawane za przedstawicieli rodziny boaszkowatych[5][6]. Dokładna pozycja systematyczna tych taksonów pozostaje przedmiotem sporu wśród herpetologów.

Systematyka według The Reptile Database[7]:

W klasyfikacji dusicielowatych przyjętej przez Pyrona, Reynoldsa i Burbrinka (2014) do rodziny Boidae zaliczane są tylko rodzaje Boa, Corallus, Eunectes, Epicrates i wydzielony z rodzaju Epicrates rodzaj Chilabothrus. W klasyfikacji przyjętej przez autorów podrodzina Erycinae jest podnoszona do rangi odrębnej rodziny Erycidae, rodzaje Exiliboa i Ungaliophis są przenoszone wraz z rodzajami Charina i Lichanura do osobnej rodziny Charinidae, rodzaje Acrantophis i Sanzinia są zaliczane do odrębnej rodziny Sanziniidae, zaś rodzaje Calabaria i Candoia są zaliczane do własnych, monotypowych rodzin – odpowiednio Calabariidae i Candoiidae[9].

Przypisy edytuj

  1. a b Boidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Podrząd:Węże Serpentes w: W.Zamachowski, A.Zyśk Strunowce Chordata, Wydawnictwo Naukowe WSP, Kraków, 1997 ISBN 83-86841-92-3
  3. Alethinophidia, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2018-01-05] (ang.).
  4. Mikko's Phylogeny Archive – Macrostomata
  5. a b Joseph B. Slowinski i Robin Lawson (2002) "Snake phylogeny: evidence from nuclear and mitochondrial genes" Molecular Phylogenetics and Evolution 24: 194–202.
  6. a b Nicolas Vidal, Anne-Sophie Delmas i S. Blair Hedges: "The higher-level relationships of alethinophidian snakes inferred from seven nuclear and mitochondrial genes". W: R.W. Henderson, R. Powell (red.) Biology of the Boas and Pythons. Eagle Montain, Utah: Eagle Mountain Publishing, 2007, ss. 27–33.
  7. P. Uetz: Higher Taxa in Extant Reptiles. The Reptile Database. [dostęp 2019-03-08]. (ang.).
  8. Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 396. ISBN 83-01-14344-4.
  9. R. Alexander Pyron, R. Graham Reynolds i Frank T. Burbrink. A Taxonomic Revision of Boas (Serpentes: Boidae). „Zootaxa”. 3846 (2), s. 249–260, 2014. DOI: 10.11646/zootaxa.3846.2.5. (ang.).