Wikipedia

Dwór Fischera

Dwór Fischera – wybudowany w XVIII w. nad ujściem Wisły, odkupiony na początku XIX w. przez mennonicką rodzinę Fischerów[1].

Dwór Fischera
Symbol zabytku nr rej. dwór 420/30.10.1971
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Gdańsk

Adres

ul. Starowiślna 2

Typ budynku

dwór

Ukończenie budowy

XVIII w.

Położenie na mapie Gdańska
Mapa konturowa Gdańska, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Dwór Fischera”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Dwór Fischera”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Dwór Fischera”
Ziemia54°23′40″N 18°40′17″E/54,394444 18,671389
Multimedia w Wikimedia Commons

Historia edytuj

Dwukondygnacyjny, nakryty dachem mansardowym, otoczony zielenią dwór wzniesiony został przez Matthiasa Broschkego pod koniec XVIII wieku, przy zbudowanej przez niego w latach 1803–1805 drodze, łączącej Nowy Port z Gdańskiem, nazwanej wkrótce jego imieniem (Broschkirscherweg, potem Weichselstraße)[2][3]. Był to okres gwałtownego rozwoju Nowego Portu, wspieranego przez króla Prus, który po rozbiorze Polski dążył do rozwinięcia konkurencyjnego dla Gdańska portu. W 1804 posiadłość odkupili Fischerowie. Był to znany gdański ród browarników, posiadający niewielkie browary przy ul. Korzennej i na Starych Szkotach[4]. Tu kontynuowali działalność na bazie znajdującego się obok browaru, który powstał prawdopodobnie w 1708. Od 1804 był w posiadaniu rodziny Fischer co wyraźnie podkreślano na pokrywach beczek z piwem (seit 1804 im Besitz der Familie Fischer). Dzięki kolejnemu z właścicieli browaru – Richardowi Fischerowi (1818–1888), rajcy miejskiemu, wybrukowano ulice w dzielnicy, zaś mniej zamożni mieszkańcy otrzymywali do picia wodę źródlaną. Na jego cześć nazwano jedną z ulic Nowego Portu – Fischerstrasse (obec. Rybołowców). W 1867 Richard Fisher kupił pałacyk Hochwasser (Stawowie) w Sopocie. Do 1914 część produkcji eksportowano do krajów skandynawskich, Belgii, Holandii. Do Anglii eksportowano około 50% ekstrakt piwa jopejskiego („spruce black beer“). Eksport ułatwiała lokalizacja: działka leżała w bliskiej odległości od portowego kanału. W browarze produkowano również likiery. Do 1915 właścicielem browaru i dworu był Georg Fischer, następnie Erich Fischer, a od 1939 Paul Fischer. Warzenie piwa kontynuowano do zniszczenia browaru w 1945[5].

Po wojnie dwór przeszedł na własność państwa, do 2006 był zamieszkany. W 2014 w budynku wybuchł pożar[6]. Obecnie obiekt jest opuszczony, niszczejący, podstemplowany, w bardzo złym stanie technicznym[7].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Ruiny Trójmiasta: Browar i Dwór Fischera. Trojmiasto.pl. [dostęp 2015-03-27].
  2. ↑ W cieniu elektrociepłowni – Zwiedzamy tereny przemysłowe Gdańska. spacery.gdansk.pl. [dostęp 2015-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 kwietnia 2015)].
  3. ↑ Nowy Port: Matthias Broschke – od sztauera do milionera. ibedeker.pl. [dostęp 2015-03-27].
  4. ↑ Dwór Fischera. fotopolska.eu. [dostęp 2015-03-27].
  5. ↑ Browary. Gedanopedia.pl. [dostęp 2016-10-30].
  6. ↑ Dwór Fischera w Nowym Porcie. Konserwator nakazuje zabezpieczenie budynku. gdansk.naszemiasto.pl. [dostęp 2015-03-27].
  7. ↑ Dworek Fischera (Gdańsk). wikimapia.org. [dostęp 2015-03-27].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dwór_Fischera&oldid=69188172”