Dyskrazyt
Dyskrazyt – minerał z grupy antymonków. Nazwa pochodzi od gr. δυσκράσις (diskrasis) = „zły stop”[1][2].
 Kryształy dyskrazytu z kopalni uranu nr 21, Przybram, Kraj środkowoczeski, Czechy (4,5 x 4,5 x 3,3 cm) | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
antymonek srebra (Ag3Sb) |
|---|---|
| Przełam |
nierówny, zadziorowaty |
| Łupliwość |
w dwóch kierunkach |
| Pokrój kryształu |
tabliczkowy lub płytkowy |
| Układ krystalograficzny |
rombowy |
| Właściwości mechaniczne |
strugalny |
| Gęstość minerału |
9–10 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
srebrzystobiały |
| Rysa |
srebrzystobiała, jasnobrunatna |
| Połysk |
metaliczny |
| Inne |
nieprzezroczysty |
Charakterystyka edytuj
Właściwości edytuj
Jest jednym z rzadszych kruszców srebra. Zbliźniaczenia kryształów mają kształt podwójnej piramidy. Zazwyczaj występuje w formie zbitych mas lub w formie agregatów ziarnistych o srebrnobiałej barwie. Świeża powierzchnia przełamu szybko pokrywa się ciemnoszarym lub brązowym nalotem. Jest strugalny, nieprzezroczysty.
Występowanie edytuj
Dyskrazyt jest często zrośnięty z galenitem i występuje w żyłach hydrotermalnych wraz z kruszcami srebra, arsenu i antymonu.
Miejsce występowania: Niemcy (Góry Harz i Szwarcwald), Francja, Szwecja (Harmsarvet).
Zastosowanie edytuj
- wykorzystywany jest do pozyskiwania srebra – zawiera 72,7% Ag,
- interesuje kolekcjonerów.
Przypisy edytuj
- ↑ Dyscrasite Mineral Data [online], webmineral.com [dostęp 2018-01-11].
- ↑ Dyscrasite mineral information and data [online], www.mindat.org [dostęp 2018-01-11].
Bibliografia edytuj
- Olaf Medenbach, Cornelia Sussieck-Fornefeld: Leksykon przyrodniczy. Minerały. Warszawa: Świat Książki, 1995, s. 42. ISBN 83-7129-194-9.