E. Power Biggs

Życiorys edytuj

Uczył się w Hurstpierpoint College (1917–1924) i w Royal Academy of Music w Londynie (1924–1929)^[2], w 1929 roku po raz pierwszy debiutował publicznie jako organista^[3]. W 1930 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, w 1937 roku otrzymał amerykańskie obywatelstwo^[1]^[3]. Koncertował w USA, Kanadzie, Europie i Australii jako solista i z orkiestrami symfonicznymi^[3]. Od 1942 do 1958 roku występował z cotygodniowym programem muzycznym na falach rozgłośni CBS^[1]. W latach 1945–1946 w serii recitali organowych na Harvard University i Columbia University wykonał wszystkie utwory J.S. Bacha^[3]. Otrzymał doktoraty honoris causa Acadia University w Wolfville, New England Conservatory of Music w Bostonie i Coe College w Cedar Rapids^[3].

Zamawiał utwory u czołowych amerykańskich kompozytorów takich jak Walter Piston, Roy Harris, Howard Hanson i Quincy Porter, a także u Benjamina Brittena^[1]^[2]. Dokonał szeregu nagrań płytowych^[3]. Grał wyłącznie na tradycyjnych organach, uważając dźwięk organów elektrycznych za wulgarny^[1].

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 338. ISBN 0-02-865526-5.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 78. ISBN 0-674-37299-9.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 319. ISBN 83-224-0113-2.