Edith Batten
Edith Mary „Mollie” Batten (ur. 8 lutego 1905 w Londynie, zm. 7 stycznia 1985 w Midhurst) – brytyjska działaczka społeczna i pedagożka, odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego.
| Data i miejsce urodzenia |
8 lutego 1905 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 stycznia 1985 |
| Zawód, zajęcie |
działaczka społeczna, pedagożka |
| Odznaczenia | |
| Order Imperium Brytyjskiego | |
Życiorys edytuj
Urodziła się w 1905 r. w Londynie jako trzecie dziecko z czworga rodzeństwa. Jej ojciec, Charles William Batten, był sukiennikiem i był żonaty z Edith Wallis (z domu Black). Po ukończeniu Southport High School for Girls, Edith Batten, uzyskała dyplom z chemii na Uniwersytecie w Liverpoolu w 1925 roku[1]. Pierwszą pracę podjęła w firmie ciastkarskiej McVitie and Price, Ltd. Została zwolniona ze stanowiska asystentki kierownika personelu w zakładzie w Hendon po tym, jak nie zgodziła się na utratę pracy przez innego pracownika.
Batten uczęszczała na zajęcia wieczorowe w London School of Economics i w 1932 roku uzyskała drugi dyplom, tym razem z ekonomii. W tym czasie została członkinią Kościoła anglikańskiego i przyjęła sakrament bierzmowania[1].
Pracowała jako sekretarz charytatywnej organizacji Birmingham Settlement od 1933[2].
W 1938 została sekretarką ds. organizacji Brytyjskiego Stowarzyszenia Osiedli Mieszkaniowych, od momentu założenia w 1920 r. wprowadzającego zmiany w pracy socjalnej[3]. Edith Batten przedstawiła dowody na poparcie ustawy Ellen Wilkinson The Hire Purchase Act z 1938 r., która ograniczyła władzę pożyczkodawców, tak że musieli oni powiadomić przed wejściem do domu nabywcy i jasno określić całą cenę, jaką kupujący ostatecznie będzie musiał zapłacić[4].
W czasie II wojny światowej pracowała nad powołaniem kobiet w Londynie do pomocy w wysiłkach wojennych. Została poproszona o wstąpienie do służby cywilnej, ale zamiast tego zdecydowała się na zdobycie trzeciego dyplomu: z teologii w St Anne’s College w Oksfordzie. W 1948 roku otrzymała Order Imperium Brytyjskiego[1].
W 1950 roku podjęła pracę jako dyrektorka William Temple College z siedzibą w Hawarden we Flintshire. Uczelnia miała na celu szkolenie kobiet i upamiętnienie Williama Temple’a, który zmarł jako arcybiskup Canterbury w wieku 62 lat. Kościół w Wielkiej Brytanii nie poświęcał jej zbyt wiele uwagi, ale miała silne wsparcie ze strony biskupa Sheffield, który był przewodniczącym rady uczelni. Batten przeniosła college do Rugby w 1954 roku. Była w stanie przyciągnąć czołowych mówców do wielu, którzy byli tam szkoleni[1].
W 1961 roku wywołała debatę na temat roli kościoła[5].
Batten zmarła w 1985 roku w Midhurst.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Batten, Edith Mary [Mollie] (1905–1985), welfare worker and educationist, Oxford Dictionary of National Biography, DOI: 10.1093/ref:odnb/9780198614128.001.0001/odnb-9780198614128-e-30797;jsessionid=595fa4e467a166ae276a0bad172f5e34 [dostęp 2023-03-19] (ang.).
- ↑ What We Do | Birmingham Settlement. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ British Association of Settlements and Social Action Centres Archive – Archives Hub. archiveshub.jisc.ac.uk. [dostęp 2020-10-26].
- ↑ Hire-Purchase Act, 1938. www.parliament.uk. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Time & Tide. Time and Tide Publishing Company, October 1961. (ang.).