Edmund Korczak-Świerzyński

podporucznik piechoty Wojska Polskiego

Edmund Korczak-Świerzyński[1] lub Świeżyński herbu Korczak[2] (ur. 5 maja 1899 w Czołczynie, zm. 16 czerwca 1920 pod Wereśnią) – podporucznik piechoty Wojska Polskiego.

Edmund Korczak-Świerzyński
podporucznik piechoty podporucznik piechoty
Data i miejsce urodzenia

5 maja 1899
Czołczyn

Data śmierci

16 czerwca 1920

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

34 Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości

Życiorys edytuj

Urodził się 5 maja 1899 w Czołczynie, w rodzinie Wacława i Pelagii z Romockich[1][2].

W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich[3], a w czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 34 Pułku Piechoty jako podporucznik. Poległ 16 czerwca 1920 w czasie wypadu I batalionu na Wereśnię, w byłym powiecie radomyskim guberni kijowskiej[4][5]. 22 kwietnia 1938 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[6]. Jako adres rodziny zanotowano: Magdelena Leopoldowa, zam. folwark Dziektarzew[1].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj